________________
રૂપ અધિક સેડામણ, ભાગ્યે ઉો ભાણ. લક્ષણ બત્રીસ તેહનાં, સર્વ કળા પરકાશ; છેલ ચતુર સોહામણું, કાંઈએ નહીં કચાશ. વાણેતર સારા સ, કરે કાઢીધા કામ; રૂડી રીતે ચાલતા, હૈયે રાખી હામ. ઘરમાં સઉ સાથે રહે, હળી મળી જ અપાર; માત ભી સમ જાણતા, માટી નાની નાર, એમ પણ દીન વહી ગયા, આ દુ:ખના દીન શેઠ અધિક માંદા પડયા, થમા સહુ ગમગીન ૮ પુત્ર અધિક રૂવે ઘણું, નેત્ર ભરી બહુ વાર; સમજવો સઉ કારણે, બોલે બહુ બહુ વાર. ૯ શેઠ અધિક મોટા થયા, રડશે નહિ લગાર; આડી વાડી મુકોને, જય સ્વર્ગ માઝાર. તારે ફિકર કશી નહીં, માણકશા નિરવાણ; પનેતા થઈ પામશે, મોતીશા મત ભણ એમ કરતાં દિ દીને, મણું પામીયા શેઠ, સમશ્યાને અનિ દઈ, પચાવે છે કે..
ચોપાયા. હાહાકાર છે ઘેર ઘેર, ચા ક્યા શેઠ વાળીને વેર કાઈની નવ રહી હિંમત હામ, હવે શું થશે આ કામ ૧૩
