________________
મંત્રાત્મક બે પદે.
૧૩૧
એ રીતે અર્થભાવનાપૂર્વકના થતા આ બે પના ધ્યાનથી અને સ્મરણથી મારા આત્માને હું શુદ્ધ-નિર્મળ કરું છું. રાગાદિથી ભિન્ન અને જ્ઞાનાદિથી અભિન્ન એવા મારા શુદ્ધ સ્વરૂપની પ્રાપ્તિ અર્થે મંત્ર સ્વરૂપ આ બે પદેનું હું નિરંતર ભાવથી સ્મરણ કરું છું.
“નમામિ શ્વ-વિધા.” આ મંત્રથી સર્વ ઉપકારીઓને નમસ્કાર છે. સૌથી શ્રેષ્ઠ ઉપકાર આપને “વતા પરમાત્મા ય રાતમાં અર્થાત દ્રવ્યથી પરમાત્મા એ જ જીવાત્મા છે? એવું જ્ઞાન આપનારનો છે. સર્વ જિને જીવ માત્રને જિનસ્વરૂપ જુએ છે, અજિનસ્વરૂપને જોવા છતાં ય ન જેવા બરાબર કરે છે અને જિનસ્વરૂપને આગળ કરી ઉત્તેજના આપે છે, તેથી તેઓ સર્વશ્રેષ્ઠ ઉપકાર કરી રહ્યા છે. તેઓને થતે નમસ્કાર કૃતજ્ઞતાગુણ અને જ્ઞાનગુણ ઉભયને વિકસાવે છે.
વમifમ સ-લીવાળું ' સર્વ જીવોમાં સત્તાથી નિસ્વરૂપ હોવા છતાં, તેને તે સ્વરૂપે ન જેવા રૂપ અપરાધને હું ખમાવું છું. તે અપરાછેને ખમાવવાથી તે સ્વરૂપને જેનારા ઉપકારીઓને કરાતે નમ
સ્કાર તાત્ત્વિક બને છે. “નમામિ દર–નિrrit વમનિ –નીવાળ !”
શબ્દાર્થ–સર્વ જિનેને હું નમું છું. સર્વ જેને
