________________
૩૮
સ્થિતિમાં આણું મુક્યા છે, એમ કહેવાનો હરકત નથી; કેમકે એમના વિરોધી-અના કેટલાએક લંપટ બળીયલ મહારાજે, જેઓ વૈષ્ણવ પ્રતિ ગદૂલાલજીના યથાર્થ ધર્મબંધથી પિતાની અનીતિની પેદાશમાં પહાણે પડતો માનનારા–તેમને તે ઉપરના કારણથી ઉલટું બીચારા ભોળા વૈષ્ણને સમજાવવાને સહેલ પડી ગયું છે કે, જદૃગી હવે મટાનું ટ્રેલવે कहा फल हे ? वैष्णवनकी तो द्यानत भृष्ट भई हे. लाडो बेटीजी तो अब हे नही, तासो यह भट्टजीको अब कहा लगे? अपरंच उनके लिये तो वैष्णवनने बडो फंड कियो हे!!! છે. આમ બનવાથી જેમ બીજાં મંદિરમાં સામગ્રી ભેટ, આદિ વૈષ્ણવો તરફથી પહોંચે છે તેમ, શ્રીલાડુબેટીજી મહારાજવાલા બીચારા ગટ્ટજીને મંદિરમાં, લાડુ બેટીજી વિધભાન છતાં જેવી રીતે પહોંચતું, તે ઘણું ઓછું થઈ ગયું છે. હા, વૈષ્ણવમાં જેઓ ખરેખરા સમજુ છે, તેઓ તો એમને શકિત અનુસાર સત્કાર કરવાને હજુ પણ ચુકતા નથી, કેમકે સંપ્રદાયને વિષે આ પ્રપંચી નગરીમાં ધર્મ સેવા આદિનીતિથી જોતાં પણ પંડિત ગલાલજી કરતાં વધારે પાત્ર બીજા કોણ છે? પણ આવો વિવેક વિચાર કરનારા તે કેટલા?
આ આસુધર્મદય” સભામાં સેંકડે ધનવાન અને ડાએક વિદ્વાન વૈષ્ણવ સભાસદે છે. તેમ છતાં, પંડિત શ્રીજીની હાલની હાલત જોતાં મારાથી કહ્યા વગર રહેવાતું નથી કે આવી અદ્ભુત શક્તિ છતાં એમના જેવા દુભૌગી કોઈકજ હશે. અગર સ્વામી દયાનંદ જેવા સંગે ઠેકઠેકાણે આર્ય સમાજની
