________________
૨૪૩
૧૩. જે જિનાગમાદિ આત્માના હોવાપણાને તથા પરલોકાદિના હોવાપણાને ઉપદેશ કરવાવાળાં શાસ્ત્રો છે, તે પણ જ્યાં પ્રત્યક્ષ સદગુરુનો જોગ ન હોય ત્યાં સુપાત્ર જીવને આધારરૂપ છે; પણ સદ્દગુરુ સમાન તે ભ્રાંતિના છેદક કહી ન શકાય.
૧૪. અથવા જે સદગુરુએ તે શાસ્ત્ર વિચારવાની આજ્ઞા દીધી હોય, તો તે શાસ્ત્રો મતાંતર એટલે કુળધર્મને સાર્થક કરવાનો હેતુ આદિ ભ્રાંતિ છોડીને માત્ર આત્માથે નિત્ય વિચારવાં.
૧૫. જીવ અનાદિકાળથી પિતાના ડહાપણે અને પિતાની ઇચ્છાએ ચાલ્યો જાય છે, એનું નામ “સ્વચ્છેદ છે. જો તે સ્વચ્છેદને રેકે તે જરૂર તે મોક્ષને પામે અને એ રીતે ભૂતકાળ અનંત જીવ મેક્ષ પામ્યા છે. એમ રાગ, દેષ અને અજ્ઞાન એમને એકે દેષ જેને વિષે નથી એવા દેષરહિત વીત
રાગે કહ્યું છે.
