________________
૧૯૯
પલમેં પ્રગટે મુખ આગલસે, જબ સદ્દગુરુચને સુપ્રેમ બસે. ૫ તનસેં, મનસે, ધનસું, સબસેં, ગુરુદેવકી આન સ્વઆમ બસેં; તબ કારજ સિદ્ધ બને અપને,
સ અમૃત પાહિ પ્રેમ ઘન. વહ સત્ય સુધા દરસાવહિંગે, ચતુરાંગુલ હે દગસેં મિલહે; રસ દેવ નિરંજનકો પિવહી, ગહિ જોગ જુગાજુગ સે જિવહી. ૭ પરમપ્રવાહ બઢે પ્રભુ, સબ આગમભેદ સુર બસેં; વહ કેવલકે બીજ જ્ઞાની કહે, નિજકે અનુભી બતલાઈ દિયે. ૮
રાળજ, ભા સુ. ૮, ૧૯૪૭.
