________________
૧૭૪
નૃપતિ જીતતાં છતિયે, દળ, પુર ને અધિકાર. ૩ વિષયરૂપ અંકુરથી, ટળે જ્ઞાન ને ધ્યાન, લેશ મદિરાપાનથી, છાકે જ્યમ અજ્ઞાન. ૪ જે નવ વાડ વિશુદ્ધથી, ધરે શિયળ સુખદાઈ ભવ તેને લવ પછી રહે, તત્ત્વવચન એ ભાઈ. પ સુંદર શિયળ સુરતરુ, મન વાણી ને દેહ જે નરનારી સેવ, અનુપમ ફળ લે તેહ. ૬ પાત્ર વિના વસ્તુ ન રહે, પાત્રે આમિક જ્ઞાન; પાત્ર થવા સેવે સદા, બ્રહ્મચર્ય મતિમાન. ૭
વિ. સં. ૧૯૪૧.
( ૧૧ ) સામાન્ય મનોરથ
(સયા) મહિનભાવ વિચાર અધીન થઈ, ના નીરખું નયને પરનારી; ૧૧
