________________
૧૧૩
( રર )
સહજ પ્રકૃતિ ૧ પરહિત એ જ નિહિત સમજવું, અને પર
દુઃખ એ પોતાનું દુઃખ સમજવું. ૨ સુખદુઃખ બંને મનની કલ્પના છે. ૩ ક્ષમા એ જ મોક્ષનો ભવ્ય દરવાજે છે. ૪ સઘળા સાથે નમ્રભાવથી વસવું એ જ ખરું
ભૂપણ છે. પ શાંત સ્વભાવ એ જ સજજનતાનું ખરું મૂળ છે. ૬ ખરા સ્નેહીની ચાહના એ સજજનતાનું ખાસ
લક્ષણ છે. ૭ દુર્જનને સહવાસ. ૮ વિવેકબુદ્ધિથી સઘળું આચરણ કરવું. ૯ ઠેષભાવ એ વસ્તુ ઝેરરૂપ માનવી. ૧૦ ધમકમમાં વૃત્તિ રાખવી. ૧૧ નીતિના બાંધા પર પગ ન મૂકો.
