________________
४४
૭
જન પ્રાર્થનામાળા.
દાંડી, સાહેબ સુમતિ આપ આપ ચરણ સેવા તરષ ટાળ હર્ષ દર્શ દઈ દવા, લાયક દેવ લગનિ તુજ થકી મમ લાગી, ભજન કરતાં ભવ ભવની ભાવટ ભાગી. બાળપણની મિત્રાઈ મોહન મારી, વિશ્વ બંધ થયા હશું વિસારી? આપને નથી ઊચિત આમ થાવું, વનરાજ તજી જાચવા ન જાવું. કેવળ રત્ન છતાં, કૃપણતા ન છાજે, આપ જ્ઞાન દાન અરજ કરૂં આજે - મુકી મન પણ કરો મહેરબાની, માન ગયું તેય, માલમ પડે માની. રાગ રહિત છતાં રાગ શીદ રાખો, આપીસ મોક્ષ કે પરોક્ષ એમ ભાખે; તહિખૂટશે, અખૂટ છે ખજાને,
