________________
(૩
),
અતરજામી; સા સત્તર ભેદશુ. સયમ પાળી, સત્તરમેં નમુગતી સભાળી. ૩. સ. તેને ધ્યાને જો નિતુ રહીએ, જો તેહની આણ નિરવહીઓ સારા તે ખાઈક ભાવે ગુણ આવે, સાહીબૉવક ભેદ ન પાવે. ૪ સાવાર વાર સુપરીસને કહવુ તેતો ભરીયા ઉપર વહવું સાવ જ્ઞાનવમળ' ભાવે કરી જો વે, તે શેવક મન વંછીત હોવે. ૫. સાઇ
અથ શ્રી અરનાથ: જીન સ્તવન, કીસકે ચેલે કીસકે પુત—એ દેશી. શ્રી અર નવર દીન દયાળ. સેવા જેહતી છે સુરસાળ; સાહબ સેવીયે, દુસમ સમય: મહા વિષ ઝાળ, તે
માં સેવકને સંભાળ, સાટ ૧. મેરૂ થકી મરૂ, ભુમી સુહાય; જહાં પ્રગટી સુર તરૂવર છાંય સાવ જીહાં તુમ સાસનની પરતીત, તેહજ જાણે સમકિત રીત. સા. ૨, અગની થકી જીમ અગરનો ગધ, પ્રગટે દહ દીદી પરીબળ બધ; સાકષ પાષાણે કનક સભાવ. પરખીજે પરિક્ષકને ભાવ. ૩. સા. તીમ કળીયુગ છે ગુણ હતો જે તુજ સાસન શુદ્ધ સકત. સારુ જિમ નીશી દીપક જળધીમાં દ્વિીપ જીમ મારે વાજળ નીપ સાવ ૪૦ તીમ કળીમાં તુમ પદક જ શેવ; દુર્લભ પામી પુણ્ય છે. સારા જ્ઞાનવીમી તેજે કરી જોય ગજી ન શકે દુર્જન કોય, સા. ૫,
અથ શ્રી મલ્લીનાથ- જીન સ્તવન, ઇડર , આંબા આંબલીરે—એ દેશી, મલી નેસર વદીયે; પ્રહ ઉ. : ગમતે સુર; મલ્લી કુસુમ પર વિસ્તાર, મહિમા અતી મહમુર. ૧. ચતુર. . નર શેલો શ્રી જિનરાય; કુમરી: રૂપે થાય. ચ. આંકણી. કુભ થકી જે ઉપ- છે જે જે મુનીવર કહવાય; તે ભવજળ નીધી શેખ અચરજ એહ કહાય; ૨. ચ૦ લછન મીસી સે સદા પુર્ણ કળસ તુમ-પાય; તે તારક ગુણ કુંભમાં, આજ લગે કહવાય. ૩, ચ૦, મગ-બીકમાં તે ભરે; થાયે કળશ મઠાણ, શ્રી જન સેવાથી હેર આયતિ કાઠી કમ્યાણ, ૪ ચ૦ પરમાતમ સુખ સાગરૂ, આગર ગુણનો એહ; જગ જયવંતા જાણીયે; જ્ઞાનવિમળ કહે તેહ. ૫ ચ૦
અથ શ્રી મુની સુવરત જીન સ્તવન, આજ મહેજોએ દેશી. શ્રી મુનીસુવ્રત જિન વસમા વીશમીયા મા ન માંહી કોઈક શુભ મહુરત આવી વસ્યા, વીસ વસા ઉછાહક. ૧ શ્રી અનુભવ જા જ્ઞાન-દિશા તણે પર પરિણત ગઈ દુર થી સમ વિષય છે
I
