________________
|
\
;
'
~
~
~
~
~
- - થે શ્રી નેમિનાથ જીન સ્તવત. ' ', '
કપુર હવે અતી ઉજલે એ દેશી-શ્રી નેમીનાથ છણદરે ચરણ કમલ લયલાય; મુકી આપણી ચલપતા તુછ કુસુમે મત જાય ૧ સુણી મા ન મધુકર માહરી વાત, મકરો ફેકટ વલુપાત, સુ. વિષમ કાલ વરષારીતુ કે, મી કમી હુઓ વ્યતીત છેહલો પુગલ પરિયો, આ શરદ પ્રતીતરે, સુ. ૨ ગ્યાનાવરણ વાદલ રે ગ્યાન સુરજ પ્રકાશનું ધ્યાન સરોવર વીકેસીયાં રે, કેવલ લક્ષમી વાસરે. સુ, ૩ નામે લલચે કોઇરે, “કોઈક નવ નવ રાગ; એડવી વાસના નહી બીજે; શુદ્ધ અનુભવ સુપરાગરે, સુ. ૪ ભમત ભમત ક હાવીએ, મધુકરનો રસ સ્વાદ; માનવિજય મનને કહેરે રસ ચાખો આલ્હાદર સુ. ૫. * . : : :
અથ નેમનાથ જીને સ્તવન, અબ પ્રભુ સુઇતની કહુ એ દેશી–નેમી છણદ નીર જણે જઈ મોહ થલે જલ કેલર, મોહના ઉદભટ ગેપી; એકલમલે નાંખ્યાં ઠેલરે. ૧ સામી સલુણા સાહીબા, અતુલી ભૂલ તુ વડવીર, સા. કોઇક તાકી મુકતી અતી તીખાં કટાક્ષનાં બાણ વેધક વયણ બધુક ગોળી જે લાગે જાય પ્રાણરે સા. ૨ અંગુલી કટારી ઘોચતી, ઉછાલતી વેણી પાણરે સિથો ભાલા ઉગામત, સીગી જલ ભરે કોક બાણ, સા. ૩ ફુલ દડા ગળી હાખે, જે સત્વ ગઢ કરે ચોટ, કુચ યુગ કરી કુભ સ્થલે પ્રહરતી રૂદય પાટરે સા; ૪ શીલસ
નાહ ઊનત સખે. અરી શસ્ત્રને ગોલા ન લાગ્યા સર કરી મીથ્યા . મો “ હ સુભટ દહો દીસે ભાગ્યા સા. ૫ તવ નવ ભવ યોધો મંડ, સજી વિવા * હ મંડપ કોટરે. પ્રભુ પણ તસ સનમુખે ગયો, નીસાથે તે ચોટર સા. ૬
ચાકરી મેહની છોડવી. રાજુલને શિવપુર દધરે, આપે રેવત ગિર સજી. ભીતર સયમ ગઢ લીધરે. સા. ૭ શ્રમણ ધરમ યોદ્ધા લડે, સવેગ ખડગ છતી હાલ: ભાલા કેસ ઉપાડતો. શુભ ભાવના ગડ ગડે નાલરે મા. ૮ ધ્યાન ધા રાશર વરષત હણું મોહ જગ નાથ; માનવી જય વાચક વદે. મેં ગ્રહો તારો સાથરે. સા. ૮
અથ શ્રી શ્રી પારસ્વનાથ જીન સ્તવન, - હુ હુ નણદ હઠીલી એ દેશી-કપાસ મગટ પ્રભાવી, તુજ મુને !
~
