________________
શ્રીમાન વીરવિય- શેખર. ૩૯ જિમ સિંહને કૃપમાં પાડિયો રે લો, શશકે કરી બુદ્ધિ ઉદાર જે. વારી ૧૫. ચિત ધારિને શુક ઉડિ ગયો રે લે, જઈ વિસ્તૃમંદિર કરે વાસ જે; નિત વેશ્યા તિહાં મજર કરે રે લો, પછે જાય નૃપતિઆવાસ જે. વયરી૧૬. એક દિન વેશ્યા હરિ મંદિરે રે લો, કરી નાટક માગે એમ જે, મુજ વૈકુઠનાં સુખ દિજિએ રે લો, મને વૈકુઠ ઉપર પ્રેમ જે. વયરી. ૧૭. હરિ પુઠે રહી શુક ઉચરે રે લો, મુજ વાક્યનો જે વિશ્વાસ છે; જીહાં દેવ દેવિ સેવા કરે રે લો, તે વૈકુઠે તુજ કરૂં વાસ . વયરી. ૧૮. ભણે વેશ્યા હરિથી ન વેગળી રે લ, શિરમુડાવિ હરિ કહે આવ ; પછે મંત્ર દીયું તે જ ઘરે રે, રૂડમાળા ગળે એક રાત જે. વયરી. ૧૯, પછી નાચ કરી નૃપ આગળે રે લો, કહે જઈશું અમે વૈકુંઠ જે; પછે નાચ કરતા રાજમારગે રે લો, ગિત ગાતા મનહર કઠ, જે. વયરી ૨૦. બહુ લકે વરિ જહાં આવજે રે લો, તુજ ઠવુ વૈકુઠ નિવાસ જે; માત્ર આપ વદે સા સહુ કરૂં રે લો, સુણ મંત્ર દીએ શુક તાસ જે. વયરી ૨૫. આ રંડમુંડમુડ ગડબડ ગોટી થાઓ મોટી નારાયણાયનમ. ફુટપુટ સ્વાહા. લઈ માત્ર ઘરે મુડાવિને રે લો, કરિ કિરિયા હરી ઘર આય જો; નમી વદિ કરી હરી પૂજતા રે લો, કહે વૈકુંઠ ચલો હરિ રાય જે. વયરી૨૨. શક વૃક્ષે ચઢી તવ બેલિઓ રે , જિમ સાંભળે બાળગોપાળ જે, રેરે મુડા વૈકુઠ રહ્યુ વેગળુ રે લો, ગયા વાળ ને થઈ વિકરાળ જે. વયરી, શઠ સાથે અમે શઠતા કરૂ રે લો, દેઉ સયણને માન વિશેષ જો, મુજ પાખ વિછેદન તે કરિ રે લો, તો મે તુજ મસ્તક કેશ જે. વયરી ૨૪, શુક ઉડિ ગયે શ્રેષ્ટિ ઘરે રે લો, કરી ધર્મ ગયા દેય સર્ગ જે; પિતા પુત્ર થઈ નર ભવ લહિ રે , હણિ કર્મ ગયા અપવર્ગ જે. વયરી૨૫. કહે ચંદ્રશેખર સુણિ ભૂપતિ રે લો, સૂણિ વાત ન રાખશો રોષ જે, ખડ બિજાની ઢાળ એ સાતમી રે લો, શુભવીરનો નહીં કાઈ દેવ જે. વયરી૨૬.
આ રંડમુંડ
૩ લો, કરિ કિયા ઉ
ર રાય જે. વયરી ?
કુઅર કથા કહી ચિંતવે, ઈહાં રહેવું નહી સાર;
એ નૃપ માતુલ કન્યકા, સમરે રિપુ હરનાર. જિમ બ્રિજ સુન સમરણ કરે, પૂછ છેદ અહિ શેષ;