________________
૪૭૫
૫.
૪.
૧૧.
શ્રીમાન વીરવિજયજી–ધમ્પિલકુમાર. -અનાચાર નિજ માયશું રે, તાપસ ગુરૂ તેણે દિ. સ
મનમાં ચિતે નારીયો રે, જગમાં સર્વ કુશીલ; પાણિગ્રહણ કરી તેહશું રે, કુણ છે ઘર લીલ. સ. કૃ#દિકા હરિતા શુકા રે, સઘળે વિપથી નાર; યા સા સા સા પ્રભુ કહે છે, પણ સય ભિલ વિચાર. સ. વિપ્ર અગ્નિ યમ ભૂપતિ રે, જલધિ ઉદર ઘરનાર; -સર્વ સમિધ જીવ ભૂ નદિ રે, અશન ધને વ્યભિચાર. સ.
એ આઠે આઠે થકી રે, નવ પામે સંતોષ; ઈચ્છા પ્રમાણે આપી રે, છેડે ન માગણ દોષ. સ. તેણે નવિ કરવો માહરે રે, આ ભવમાં વિવાહ; -એમ પ્રતિબધ કરી ભણે રે, પણ ભાગે ઉત્સાહ. સ. કુલશીલ વૈભવ સારસી રે, કન્યા ખોળે તાત; કુંવર કહે તવ તાતને રે, નવ કરશે એ વાત. સ. કેટલો કાળ ગયે થકે રે, એક દિન સાગરચંદ; સેરઠ દેશે આવીયા રે, ગિરિનગરે સહનંદ. સ. ધન સારવાહ તિહાં વસે રે, પુત્રી છે તસ ખાસ; રંભા લઘુ ઉચી ગઈ રે, જેડ ન આવે તાસ. સ.
અધર વિદ્યુમ સ્મિત ફુલડા રે, કુચફળ કઠિન વિશાળ; ધનસિરી નામેં તેહ છે રે, વન રૂ૫ રસાળ. સ. સાગરચંદ તે દેખીને રે, નિજ મુત સરખી જોડ; વણિજ કરે તસ તાતશું રે, લેહેણ દેણ લખ કેડ સ. સમુદત તણો કર્યો રે, ધનસિરી સાર્થે વિવાહ કુંવર ન જાણે તેમ કર્યો રે, દોય જનક ઉત્સાહ. સ. લગનદિવસ નિરધારીને રે, શેઠ ગયા ઉજેણ; લગન ઉપર કહે પુત્રને રે, કારજ શીધ્ર તરણ. સ. ગિરિનગરે બહુ માલ છે રે, ધન સારથવાહ પાસ; જઈને જણુશ ઈહાં લાવજો રે, વણ ન લોપશે તાસ. સ. સમુદ્રદત્ત સુણ નીકળ્યો રે, હિતો સસરા રે; રૂપ ચતુર વર દેખીને રે, ધરતી ધનસિરી ને સર
૧૩.
૧૪.
૧૫.
૧૬
૧૭.
૧૮.
૨૯.
