________________
ર૬૪
નકાવ્યદેહન.
ભાર પિલ લાકડ આ રીર, બલિ
શિ સ્વદેટ
યજ્ઞ સ્થંભ માંડ્યો છે ત્યાગ કરી રે, સકલ સઝાઈ સાર; વેદપાઠી બ્રાહ્મણ મુખ ઉરે રે, વેદકઠે ઉચ્ચાર. ધર્મ, ૫. ભાષ અને જવ તિલ સહુ ભેલિને રે, હમ કરે બહુ ભાતિ; ખીજડ પીપલ લાકડ મેલિયા રે, ધર્મ તણી મન ખાતિ. ધર્મ, . છાગના કાનમાં માત્ર ભણી કરી રે, બલિ કરે બ્રાહ્મણ તે દેવને તૃપ્તિ હોશે એહથી રે, સરગ હોશે સ્વદેહ. ધર્મ છે. નિવૃત્તિ એવી હિસા દેખીને રે, મનમાં ચિત્તે એમ; બ્રાહ્મણ તે સમ દમ ક્ષમતા ધરે રે, જ્ઞાની નિર્મમ હેમ. ધર્મ, ૮. મન સુચિકારક સ તોષી સદા રે, ત્યાગી કરૂણાવત; સત્યવાદી સુધા બ્રહ્મ પારખુ રે, આરજ અનુપમ સત. ધર્મ છે. ભ્રમ ભુલા એ બ્રાહ્મણ નામથી રે, ગડરી પ્રવાહે લોક; વેદમ કરિ છાગને સ્વર્ગ છે રે, મન વાંછિત લહે થેક. ધર્મ, ૧૦. છાગતણી પરે વહાલાને કરો રે, સખરી ગતિ ઉપચાર; દુર્ગતિયું કાં મૂકે બાપડા રે, વેદ ઉપર એક તાર. ધર્મ૧૧. વેદમત્રે કરી કન્યા વ્યાહિયે રે, તે પણ વિધવા થાય; મત્રતણી જ શકિત તિહાં ગઈ રે, લ્યો પરતો મન લાય. ધર્મ૧૨. વેદપાઠી બ્રાહ્મણને તાડતાં રે, પીડા ન હુવે લગાર; તો તે છાગને પીડા નહિ હુવે રે, માત્રશકિત શ્રીકાર. ધર્મ ૦ ૧૩. સિહ સપને યાગ કશે નહિ રે, બાપડા બકરાં અનાથ.
બલઘાતી દેવ અછે સહી રે, તબલાને કાણુ સાથે ધર્મ. ૧૪. પરમેશ્વર એ ખાવાં સરજીયા રે, એહવુ બોલે એહ; ખાદકથી પણ પાપી આગલે રે, હિંસા દીપાવે તે ધર્મ ૧૫, યાગહિસાને હિસા નવિ કહે રે, ચાર્વાક મતને ધાર; પ્રાણ હરે જે પચેન્દ્રિય તણું રે, લઘુ જીવ કહી સાર, ધર્મ૦ ૧.
- તે સર્ગ તીર્થ જલને કહે રે, પૂજે ગા પશુ મંદ; વિધારીને ગુરુ કરી સદહે રે, દેવ અગ્નિ સુખકંદ. ધર્મ૧૭. એ સઘળા મુક શક્ય પ્રવૃત્તિના રે, પક્ષપાતી પરધાન; એમ જણને નિવૃત્તિ નીસરી રે, ધરે તેમ ધર્મધ્વનિ ધ્યાન ધર્મ. ૧૮.
