________________
શ્રીમાન્ આન’દુદ્ઘન-પદ્યરત્નાવલિ.
ખારે પડેસણુ જીઉને લગારેક, ફાટ ખાશા ગાલ; આનંદધન પ્રભુ રંગે રમતાં, ગારે ગાશ ઝબૂકે ઝાલ. પદ્મરત્ન હેર સુરાગ-કાના.
દરિસન પ્રાનજીવન માહે દીજે, બિન દરસન માહિકલ ન તલ તલફ તન છીૉ.
કહા કહુ કહુ કહેત ન આવત, બિન સેા કર્યુ છજે, સાહુ ખાઇ સખી કાહુ મનાવા, આપહી આપ પતીજે. દેર દેરાની સાસુ જેઠાની, યુ હો સખ મિલ ખીજે, નધન વન પ્રાન ન રહે છિન, ઘેાડી જતન જો કીજે,
ઘરત્ન ૯૩ સુ’. રાગ-સાઠ
સુને મહારા માધવીયાને મળવાનો કોડ એ દેશી. મુને મહારા નાહલીયાને મળવાના કાડ; હ રાખુ માડી કોઇ મુને ખીજા વલેગા જોડ. માહનીયા નાહલાયા પાંખે મહારે, જગ સર્વિ ઊજડ બ્રેડ, મીઠા મેાલા મન ગમતા નાહળ વિષ્ણુ, તન મન થાયે ચાડ કાઇ ઢાલીયા ખાટ પછેડી તલાઇ, ભાવે ન રેસમ સાડ, અવર્ સમ્બે મહારે ભલારે ભલેરા, મહારે આનધન શર્મેડ.
પદ્મરત્ન ૯૪ મુ. રાગ-સાહ
નિરાધાર ક્રમ મૂકી, શ્યામ મુને નિરાધાર કેમ મૂક઼ી; કાઇ નહી હુ કાણુ મેલું, સહુ આલબન ચૂકી. પ્રાણનાથ તુમે દુર પધારચા, મૂકી નેહ નિરાશી; જગુજણુના નિત્ય પ્રતિગુણગાતાં, જનમારા કિમ જાસી. જેહના પક્ષ મૂકીને ખેાલુ, તે જનમા સુખ આણે; જેહના પક્ષ મૂકીનેખેલુ, તે જનમ લગે ચિત્ત તાણે, વાત તમારી મનમાં આવે, કાણુ આગલ જમાલુ; લલિત ખલિત ખુલ જાતે દેખું, આમ સાલ ધન ખાલ,
૪૭
વારા ૩.
પરંતુ હૈ, દરસન ૧.
• રિસન૦ ૨.
રિસન ૩.
મુને ૧.
મુને
૨.
મુને ૩,
શ્યામ ૧.
શ્યામ ૨.
શ્યામ ૩.
શ્યામ ૪.
