________________
૨ ધરી કરે। મન ઉત્સાહ ! બ॰ ! આંગી રચા બહુ ભા વષ્ણુ હા, ખાંતણું ધરી ઊમાહ । બ॰ ॥સુ॰ i ll તાલ મૃદ’ગ ચગ બર બાંસરી, વિચ વિચ શરણાઇકે
સાર ।। બ॰ । ગુણ ગાવા જિનકે બહુ ભાવે, જિમ પામા મુગતિકા ઢોર ૫ ખ | સુ॰ ॥ ૪॥ ઇરુવિધ ભાતિ કરી બહુ સ્તવના, વીરજિષ્ણુદ સુખદાય બ॰ ॥ કહે કવિ નેમ સુના ભઇયા ચારા, ભજ જિનવર રાય। અ૦ ના સુ॰ ।। ૫ ।। ઇતિ ।
૫ પદ ૧૪૧ મુ ॥ રાગ હારી । કહારી સખી કૈસે' રમે હારી, મેરે નાહ ગયા ધર છેરી ॥ કહાના ૧ ૫ વિનય વિગુણ માહિં વિરહ જગાયા, નેહીં દેશરી એ તતક્ષણ તારી ॥ કઢાના ૨ ૫ શિવભામા ઉન। ભરમાયા, ચિત્તડા મેરા લીયેા તિક્ષ્ણ ચારી ॥ કહા ॥ ૩ ॥ સહસાવન જાય સજમ લીના, નેમજી નાહ ભયે ધર્મધારી ॥ કહા૦ ૫ ૪ ૫ મૈંભી સહીયર સ`ચમ લ્યુંગી, કામ ક્રોધ મદ માહુક' મારી ॥ કહા॰ ॥ ૫॥ સાકડલી હમ સગ રમેગે, ગુણવતી વાભી હૈગારી કહેા ॥ ૬॥ તેમ રાજિમતી મુગતિ સીધાએ, અમર
