________________
૮૮
જૈન દીક્ષા અને કાઈકોઈ વખત તેઓને રડવું પણ પડે જ. જાહેર સંસ્થાઓમાંય મહેટા શ્રીમ તો જ સત્તાધીશો હોય, છતાં હાં - ખજાનચી કે મેનેજર કે નામાદારને બક્ષીસો તરીકે રકમો
માંડી વાળવામાં આવતી હોય તે શાથી 2 અલબત, આંગળીના વેઢે ગણાય એટલા અપવાદ પણ હોય જ. જે વસ્તુસ્થિતિ મહે પોતાની આંખે જોયેલી છે તેથી વ્યાપારીઓ પ્રતિષ્ઠાના વ્યાપાર” માં છેતરાય છે એમ માનવાને હું તૈયાર કેમ થઈ શકું?
હું–પણ નેતાઓ ગમે તેવા સ્વાર્થી હોય તે પણ નેતાપણું ટકાવી રાખવાના સ્વાર્થ ખાતરે કાંઈ નહિ ને કાઈ તે કરતા જ હશે ને ?
મિ. પાત શા માટે નહિ ? ઘોડા દિવસની વાત પર એક શ્રીમંત સુશિક્ષિત પ્રમુખે કામના એક ઉત્સાહી યુવાનને બોલાવીને કહ્યું કે કામમાં અમુક સમાજસુધારણાની મોટી જરૂર છે અને તેણે તે કાર્ય પાડવું, અને વચન આપ્યું કે તે જે ચળવળ ઉપાડશે તો પિતે તે ચળવળને રાહબર અને સહાયક બનશે. સરળ દિલના યુવકે એક સભા સ્થાપી તે દ્વારા ભાષણે અને લખાણ શરૂ કર્યા. પેલા પ્રમુખે ઝટપટ કામની મિટિંગ ભરીને પેલા યુવાનને સમાજ વિરુદ્ધ ગુન્હો . કરનાર તરીકે બોલાવી મંગાવ્યો અને બહિષ્કારનું શસ્ત્ર કે શાસ્ત્ર બતાવી દીધું. કેમના લેકે પ્રમુખની વાહવાહ કરવા * લાગ્યા કે તે કેવો કે માભિમાની અને ધર્મચુસ્ત હતો ! એનાં કેટલાંએ કાર્યોથી લેકે એનાથી વિમુખ થવા લાગ્યા હતા, પણ હવે લેકે એને દેવ ગણવા લાગ્યા. કહે મિ શે! નેતાપદ જાળવી રાખવા માટે કંઈ નહિ ને કંઈ કરતા રહેવાનું ભૂલે તેવા છે અમારા પ્રતિષ્ઠિત પુરૂષ ?
હું-સમાજમાં પત્રકારો છે કે 2. •
