________________
=
=
વર્તમાન દીક્ષા અને દીક્ષિત.
૨૧૭ - સાધુઓને જોયા અને મહાવીરવચનના એના અભ્યાસની - નજરે કઈ એને સંતોષ આપનાર ન લાગ્યું તેથી સ્વતંત્ર દીક્ષા લઈ એકલા જ ફરવાનું પસંદ કર્યું. ગૃહવાસ દર્મ્યાન એ સારો મોભ્ભ ધરાવનાર, વિદ્વાન તેમજ પવિત્ર આચરણવાળા હતા અને મૂળ શાસ્ત્રોને અભ્યાસ તેણે કાળજીપૂર્વક કર્યો | હતો. જે શહેરમાં પિતે મેલ્ફીદાર. વતની તરીકે રહેતો હતો, તે જ શહેરમાં ગૃહસ્થ તરીકે ભિક્ષા માંગવા જેટલી હદે લેલાજ પર વિજય મેળવ્યો હતો. પત્નીને તેણે જ્ઞાનમસ્ત અને વિરાગમસ્ત બનાવી હતી અને હેના ભરણપોષણ માટે સ્વતંત્ર બંદોબસ્ત કર્યો હતો. દીક્ષા લઈને માત્ર એક વસ્ત્ર તથા એક પાત્ર તથા શાસ્ત્રના દેહન રૂપે પોતાના હાથે લખેલાં ૧૦ પાનાં સિવાય બીજું કાંઈ પિતાની પાસે રાખ્યું ન હતું. સાધુઓ કે શ્રાવકથી કે કાઈથી કશે સંબંધ રાખતા નથી. કેઈના આમંત્રણને સ્વીકારતા નથી. આહાર માટે, આખું ગામ જમી રહે તે પછી, અને પિતાના સંખ્યાબંધ નિયમેં પૈકીના એકનો પણ ભંગ થવા ન પામે એવી રીતે, પચીસ ઘેર ભટકે હારે એને જોઈ અ૮૫ અને શુષ્ક આહાર મળી શકે. એક ટંકથી વધુ વખત તે કદાપિ જમતો નથી. ગમે તેવી બીમારીમાં પણ આહાર કે શરીર સંબંધી કશી સેવા શ્રાવક કે સાધુ કે અન્યની સ્વીકારતા નથી. પ્લેગ કે અન્ય ભય હોય એવે સ્થાને પહેલે દેડી જાય છે અને શ્રાવકેના ધર્મસ્થાનકમાં ન ઉતરતાં ગમે તે ખંડેરમાં પડયો રહે છે. વ્યાખ્યાન ખાતર વ્યાખ્યાન વાંચવાની રૂઢિથી તે બચત રહે છે અને અધ્યાત્મના અનુભવની જિજ્ઞાસાથી જ કેઈ આવે તો તેટલા પુરતી વાતચીત કરે છે વ્યવહારની કશી વાતચીત કાઈ છે. તે એને ઝાટકી કહાડે છે. સાધુ અને શ્રાવકેના આચારનો પ્રશ્ન નીકળે છે હારે તે આજના તમામ સાધુઓ અને શ્રાવકોને સાધ્વાભાસ અને “કહેવાતાં શ્રાવક-શબ્દથી જ સબ