________________
•
*જૈન દીક્ષા
:
સભ્ય.
+
:
મિશનરી-અંતઃકરણની
પડે છે કૅપ્ટન બહાર આવી જુએ છે અને સૂતેલાઓને જગાડી વ્યાખ્યાન' ફરમાવે છેઃ દેવતાના વલ્લભા । નિંદ્રા છેાડા, જાગ્રત થાએ અને કમર કસા ! આપણા આ મહેલની દિવાલ ચૂંટવા લાગી છે. સદ્દભાગ્યે, દેવાની કૃપાથી, હજી એક ગાબડું પડી રહી ગઇ છે. ઈંડા, જલદીકરા અને એ ગામડું પૂરી એ પર પ્લાસ્ટર' કરી. ગૃહારનું ફળ તીર્થંકરગેાત્ર છે.’ અને સેકડા સેપાહા કામે લાગી જાય છે, મ્હારે હજારા હજી અંદર પેાઢયા જ રહે છે... પેલું, સ્હામેથી મજેસ્ટિક ચાલથી ચાલતુ કાણુ આવે છે? એ જ હમારા લૈંડ મહાવીર !, એમનાં નેત્રમાની વિજળો એક સેકંડમાત્રમા ઉપ્ટન કેશરીર્સિંહ-ના ચહેરાને વીધી એમની અંદરની શક્તિઓ તપાસી લે છે! બીજી સેકર્ડ અને તે સલાટ મહેલની દિવાલપર પડે છે અને હુંના પાયા જોધ લે છે.' ફુપ્ટનને ઉભે જ રહેવા દઇ તે લાકા તરફ ધસે છે અને સૂર્યના રૂઆબથી કહે છેઃ ‘બસ કર! હમારી આ ધમાલથી ! એકદમ બસ કરે! પંદર મિનિટ વધુ ને હમે બધા અંદર પેાઢેલાએ સહિત-આ messive (જખરજસ્ત) દિવાલ તળે ચગદાઈ મરશે. એને પાયે ભેજ અને ઉધાઇએથી છેક જ ખવાઇ ગયા છે. વ્યાખ્યાન કરવા–સાંભળવા કે થીગડું દેવા પંદર મિનિટ થાલો તા પુરી રીતે મરશેા. સૂતેલાને પગ ધસડી બહાર ફેંકા અને બધા મેદાનમા ઉભા રહી સહીસલામત છેટેથા મકાનને જમીનદોસ્ત ‘કરા.! દમ ખાવા જેટલા પણ વિલંબ ગુન્હા ગણાશે ! '...લા` મહાવીરના પ્રતાપ આગળ કૅપ્ટન કેશરીસિ’હું અવાક્ થાય છે અને સેપાહા અને કારકુના
.
.
'
૧૯૬
* વ્યાખ્યાન ભાષણ, Sermon, સૂક્ષ્મ ‘અનુભવ’ને સ્થૂલ, રૂપમા લાવી શ્રોતાના માનસને સ્પશી શકે એટલી હદ સુધી વિસ્તારીને એવુ તે.
t
{
J
4
-