Page Text
________________
૧૮૪
જૈન દીક્ષા
પાપથી–પતનથી–બચવા માટે યત્નપૂર્વક-વિવેકપૂર્વક જીવન જીિવવાની કાળજી રાખવી ઘટે. આવું સાદું સીધું હિતાવહ ખુલ્લું શિક્ષણ છતાં સુંઠના ગાંગડાથી વૈદ્ય બની બેઠેલા જેમાં તેમાં પાપ અને હિંસા બતાવી લેકને ઉલટા ધર્મથી વિમુખ કરી નાસ્તિક બનાવે છે. જેને નાસ્તિક બને કે પરધર્મમાં જાય એને બધો દોષ જેન સાધુઓની અજ્ઞાનતા, * મિથ્યાભિમાન તથા કલહપ્રેમી પ્રકૃતિ પર જ છે. પણ દોષ આનો ઠરે કે તહેનો, તેથી કાંઇ લેકની ગરજ સારતી નથી, લેકેનું હિત તો ખરો ધર્મ સમજી જીવનને ઉન્નત બનાવવામાં જ રહેલું છે. અને એ કામમાં “ગૃહસ્થ સાધુ સારો ફાળા આપી શકે એ દેખીતું છે.”
ખરું, પણ હું જાણીને તાજુબ થાઉં છું કે હમારા ધર્મગુરૂઓ શું મારા ખાનગી જીવનમાં પણ આટલી હદની ડખલગીરી કરવા સ્વતંત્ર છે ? તો પછી હમને સ્વરાજ્ય માંગવાને ય શું હક્ક છે ? હમારું હમારા ઘરમાં ય સ્વરાજ્ય નથી જણાતું. માત્ર સલાહ આપવાના હક્કને સ્થાને હમારા ધર્મગુરૂઓ તો હમારા dictator બની ગયા જણાય છે, પછી હમારૂં માનસ ગુલામ બને એમાં - આશ્ચર્ય જ શું? ભલા હમારી દરેક ક્રિયામાં તેઓ પાપ બતાવે છે તો હેમને માન આપવામાં હમે વરઘોડા કહાડે છે, જમણો કરે છે, હેમના કહેવાથી કે હેમની ખાતર બીજું ય ઘણું કરતા હશે, હેમને માટે ભોજન આપો છેઃ એ બધામાં પાપ નહિં ? અને, એ પાપના ભાગીદાર તેઓ નહિ ? તેઓ ચાલે છે, બેલે છે, શ્વાસ લે છે હેમાં હેમને પાપ નહિ? તે પછી નિરંતર પાપમાં જીવ્યા કરવા કરતાં તે સમાધિ કરી લેવી જ ઉત્તમ ! વાર, હમે કહી ગયા કે હમારા બધા તીર્થકર ક્ષત્રિય હતા અને અમુક તીર્થકરના ક્ષત્રિય અનુયાયીઓએ મહાભારત યુદી
| SR No. | 011522 |
| Book Title | Jain Diksha |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | V M Shah |
| Publisher | V M Shah |
| Publication Year | |
| Total Pages | 267 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 9 MB |