________________
૧૦૦
જૈન દીક્ષા
હેતા ખપ કરા....હમારા વિચારકની ખાખતમાં પણ એમ જ સ્હમજી લેવુ. હમે હૈની પાસેથી સ્થૂલ સેવા–પ્રવૃત્તિમય સેવા–લેવા માંગતા હા તા થેાલવું જોઇશે, તે મરીને યુવાન કાયા સહિત પાળેા આવે ત્યાં સુધી ! અને હું હમને અહી બેઠાં ખાત્રી આપી શકુ કે તે વખતે તે રાખ્યે પણ નહિ રોકાય એટલી પ્રવૃત્તિ કરશેત્લેમને ‘અનુભવ' અને માર્ગદર્શનની જરૂર હાય તા આજની તે ‘વાગેાળતી ગાય' જ કામ લાગશે, પણ તે હમારી નહિ પણ હેની સગવડે. કાઈ ગાય હમારી સગવડે દૂધ નહિ જ દે. અને જો હમને માત્ર ‘પ્રેરણા' જોઇતી હાય તા એને મરવા દે” માત્ર મરેલાનું જ નામ પ્રેરણા આપી શકે છે! હમને શું જોઈએ છે તે શું નથી જોઇતું તે હમારે જ નક્કી કરવું રહ્યું અને ખચ્ચીતપણે જે જોઇતુ હાય વ્હેતી જ પ્રાપ્તિને ઉદ્યમ કરવા જોઇએઃ ખાકી હમારા તે વિચારક શું ધારતા હશે ને શું નહિ ધારા હાય વ્હેની કલ્પનાઓ કંઇ જ કામ નહિ લાગે. એમ પણ કા ન હોય કે છ મદિરને થીગડાં મારવામા ઘેાડીસી બચત શક્તિ ખર્ચી નાખવી એની આજની પ્રકૃતિને પાલવતી ન હેાય અને તે જ વખતે નૂતન મંદિર ’–Neo−Jainism-ધડવાની સામગ્રી દેવે’ એના પગ આગળ લાવીને ન મૂકે સ્હાં સુધી મૌન સાધી પેાતાના હૃદયાકાશમા જ નૂતન મંદિર કે નૂતન સ્વ રચી એમાં જ પડયા રહેવાનુ પસંદ કરતા હાય વિશ્વામિત્રે એક વખત વિદ્યમાન દેવલોકેાથી કટાળીને નવુ જ સ્વર્ગ ધડયું હતું . અને ચ્હા જ વાસ કર્યા હતા !
•
મિ. પાતક.—પણ અમને તે! હમણાં આ પૃથ્વીપરના સ્વર્ગની જ જરૂર છે,—આકાશી સ્વર્ગ માટે વિચાર કરવા જેટલી નિરાંત જં કય્યા રહી છે? આ ભૂમિને સ્વર્ગ બનાવ્યા પછી ખીજા સ્વર્ગના વિચાર અમારૂ તે વખતનું વિસ્તૃત ભાન ાતે
1