________________
૦
( ૨૩) જેમ ભુજંગ ભાગીને જાએ, મેર દેખે તેણુવાર, જ શેશ કળાથી સૂરજ ઉગે, નાસિત પામે અંધકાર, તેવી રીતે તુમ મળ્યાથી, રેહેના કમ લગાર. મેડા વહેલા અંતે સ્વામી, તારો તમે નીરધાર, તો હવે સ્યાને કારણુ જનજી, ધણી કરે છે. વાર, પ્રેમ નજરથી દીન દયાળુ, કરસ્યો અમ ઉપગાર, તુમ ચરણાએ શીશ નમાવી, નમીએ વાર હજાર, દાન દયાના બાળ મળી સઉ, વંદે વારંવાર કર જોડી તુમ પાસે માગે, આપ શીવ સુખ સાર, જ
પદ ૩. કામ છે દુષ્ટ વીકારી. એ રાગ. શી ગતી થાશે હમારી, હાહરે પ્રભુ શી ગતી થાશેહમારી; ચાર દુષ્ટ મારી કેડે પડ્યા છે, કેધ માન મેહકારી હાહરે. વળી માયા મારે છે મુજનેરીએ આમ કેરાલારી, હાંહાંરે. તે કારણ તુમ શરણે આવી, વિનતડી અવધારી, હાંહાંરે. તુમ વિના તે સર્વે દુષ્ટો, જાયે કેમ નીવારી, હાંહાંરે. આ જગતમાં દેવ ઘણું છે, બ્રહ્મા કૃષ્ણ મોરારી; હાંહારે, પીર પગબર ને વળી માતાજયા જગતમાં ધારી, હાંહાંરે. તે સર્વેમાં તુજને દેખું, ગણ ગુણના ભંડારી; હાંહાંરે. તુમ વીના દુજે નહી સ્વામી, દુનિયામાં તારણહારી હાહરે.. માટે દયાળુ દુષ્ટોને કહાડી, દેખાડસે શીવનારી હાહરે. દાન દયાના બાળ મળીને, એટલી અર્થ ગુજારી, હાંહાંરે.
