________________
Michchhattam jayi payadhi michchaditthi kareyi appānam Tamha acheyana de payadhi nanu karago pattā (328) मिथ्यात्व यदि प्रकृतिर्मिथ्यादृष्टि करोत्यात्मानम् । तस्मादचेतना ते प्रकृतिर्ननु कारका प्राप्ता ॥३२८॥
328 If the karmic material, responsible for wrong belief (by its own potency) makes the Self a wrong believer, then does not your non-intelligent prakriti assume the role of an intelligent doer?
अहवा एसो जीवो पोग्गलदव्वस्स कुणइ मिच्छत्त । तम्हा पोग्गलदव्व मिच्छादिट्ठी ण पुण जीवो ॥३२९॥ Ahava yeso jivo poggaladavvassa kunayı michchattam Tamhā poggaladavvam michchadıtlhi na puna jivo (329) अथवैष जीव पुद्गलद्रव्यस्य करोति मिथ्यात्वम् । तस्मात्पुद्गलद्रव्य मिथ्यादृष्टिर्न पुनर्जीव ॥ ३२९॥
329 If, on the other hand, the soul causes wrong bchief in matter then it is matter that becomes a non-believer and not the soul
अह जीवो पयडीतह पोग्गलदव्व कुणति मिच्छत्त । तम्हा दोहि कय त दोण्णिवि भुजति तस्स फल ।।३३०॥
Aha jivo payadhi taha poggaladavvam kunantı michchhattam Tamha dohi kayam tam donhivi bhunjanti tassa phalam (330) अथ जीव प्रकृतिरपि पुद्गलद्रव्य कुरुते मिथ्यात्वम् । तस्माद्वाभ्या कृत द्वावपि भुजाते तस्य फलम् ॥ ३३०॥
330
Again if soul and ( inanimate) prakrit together create belief out of karmic materials, then they both must enjoy the fruit of their actions
wrong
अह ण पयडी ण जीवो पोग्गलदव्व कुणति मिच्छत्त । तम्हा पोग्गलदव्व मिच्छत्त तत्तु गहु मिच्छा ॥ ३३१॥ Aha na payadi na jivo poggaladavvam kunampı michchhattam Tamha poggaladavvam michchhattam tantu nahu michchha (331)
अथ न प्रकृतिर्न जीव पुद्गलद्रव्य कुरुते मिथ्यात्वम् । तस्मात्पुद्गलद्रव्य मिथ्यात्व तत्तु न खलु मिथ्या ॥ ३३९ ॥