________________
-
-
-
(६) :: सद्यायमाली. या, खिया ते जे लोनें ग्रह्या ॥२७॥ नारी ते जे होये सती, दर्शन ते उघो मुंहपति ॥ राग द्वेष टाले ते यति, सूर्धू जाणे ते जिनमती ॥११॥ काया ते जे शीलें पवित्र, मायारहित होए ते मित्र ॥ वृक्षपणुं पाले ते पु त्र, धर्म हाण पाडे ते शत्रु ॥ १२॥ वैरागी ते विरमे राग, तारू ते जव तरे अथाग ॥ रौरव नरकतणो ए माग, बाग हणीने मागे त्याग ॥ १३ ॥ देहमांहे ते सारी जीह, धर्म थाय ते लेखे दीह ॥ रसमांही उपशम रस लीह, शूलीज मुनिवरमां सिंह ।। १५ । साचुं ते जे जिननुं नाम, जिन नुं देरं ज्यां ते गाम ॥ न्यायवंत कहिये ते राम, योगी ते जे जीते काम ॥ १५ ॥ एह बोल बोख्या में खरा, सार नथी एथी उपरा ॥ कहे प्रमित लमी कसोल, धर्म रंग सन धरजो चोल ॥ १६ ॥इति सद्याय ।। ।
. अथ सामायिकना बत्रीश दोषनी सद्याय॥ ॥चौपाई॥ गुन गुरु चरणें नामी शीश, सामायिकना दोष बत्रीश । कहिशुं त्यां मनना दश दोष, उशमन देखी धरतो रोष ॥१॥ सामायिक अविवेके करे, अर्थ विचार न हैडे धरे॥मन उद्वेग वेले यश घणो, न करे विनय वडेरातणो॥२॥ जय आणे चिंते व्यापार, फल संशय नीआएं सार ॥ हवे वचनना दोष विचास्य, कुवचन बोले करे टुंकार ॥३॥ ले कुंची जा घर उघाड, मुख लवरी करतो वढवाड ॥ आवो जावो बोले गा ल, मोह करी हुलरावे बाल ॥४॥ करे विकथाने हास्य अपार, ए दश दोष वचनना वार ॥ कायाकेरां छूषण बार, चपलासन जोवे दिशि चार ॥५॥ सावध काम करे संघात, आलस मोडे जंचे हाथ ॥ पग लंबे बेसे अवनीत, उठिगन ट्ये. थांजो जीत ॥६॥ मेल उतारे खरज खणाय, पग ऊपर चढावे पाय ॥अति उघार्नु मेले अंग, ढांके तेम वली अंग उ पंगः ॥ ॥ निायें रस फल निर्गमे, करहा कंटक तरुए जमे ॥ ए बत्रीशे दोष निवार, सामायिक करजो नर नार ।। ७॥ समता ध्यान घटा उज 'ली, केशरी चोर हुवो केवली ॥ श्रीशुलवीर वचन पालती, स्वर्गे गश्सुल || सा रेवती ॥ ए॥इति सामायिकना बत्रीश दोषनी सद्याय ॥ ..
॥अथ मुहपत्तीना पञ्चाश बोलनी सद्याय ॥ " ॥ ढाल ॥ सिरि जंबरे, विनयत्नक्तिशिर नामिने ॥ करजोडी रे, पूडे सोहमखामीने ॥ जगवंता रे, कहो शिवकांता किम मले। कहे सोहम रे,
-
-
-
A
-
-
-