________________
( ३६४ )
सद्यायमाला.
०
कर जिम जबलें ॥ ० ॥ तरवो डुक्करकार ॥ अ० ॥ अनुपशांत क्रियो दधिं ॥ ० ॥ विषम ते तरवो पार ॥ ० ॥ १० ॥ मानुष जोग ते जोगवो ॥ म० ॥ उत्तम लक्षण पंच ॥ ० ॥ जुक्तजोग थया पी ॥ म० पश्चात् धर्म समंच ॥ ॥ ११ ॥ तव ते कुमर माय तायने ॥ म० ॥ जांखे वचन रसाल ॥ ० ॥ इह लोक पिपासा रहिनने ॥ म० ॥ डुक्कर नहिंय विशाल || ० || १२ || कायरने डुक्कर सही ॥ म० ॥ शू राने नहिं कांय ॥ ॥ नरेंद्र ते सुखनो निधान ॥ म० ॥ संयम सुत कड़े माय ॥ ० ॥
०
१३ ॥
॥ ढाल पांचमी ॥
॥ धवजी संदेशो कहेजो श्यामनें ॥ एदेशी ॥ मृगापुत्र वैरागी दमी श्वर सेहरो, मात पिताने जांखे वचन मनोहार जो ॥ शरीरवेदना मान सी में पूरव सही, कतां न यावे वचनथकी तस पार जो ॥ १ ॥ मृगा वैरागी दमीश्वर सेहरो ॥ ए आंकणी ॥ साचो ए संवेगी यवनीपति खरो, मुनिजनमां ते शोने सबल महंत जो ॥ नाम जपंतां तम जाये ना शी परुं, जन्म मरण कांतार तो लह्यो त जो ॥ मृगा० ॥ २ ॥ जरा मर
पुत्र
कांतार चतुर्गति जय महा, अनुज वियो में वार अनंती माय जो ॥ क र्म व ते जाइ नरक में ऊपज्यो, नाव कहुं ते सुणजो चित्त लगाय जो ॥ मृ० ॥ ३ ॥ अग्नि जमता षणुं लोकमें तेहथी, अनंत गुणुं तिहां नरक मांहि दुःख वार जो || लोह अग्नि गोलानी परें तिहां धग धगे, एहवी वेदन सही अनंती वार जो ॥ मृ० ॥ ४ ॥ सात वेदना ते तिहां तमने दाखवुं मनुलोक में शीत पडे सराल जो ॥ इहांथी अनंत गुणी जे नर कमें वेदना, वार अनंत जोगवी ते सुविशाल जो ॥ मृ ॥ ५ ॥ कुंभी पाक विपाक कर्म वश ऊपन्यो, नीचुं मस्तक ऊर्ध्व कश्या मुऊ पाय जो ॥ वन्दि सरखी रीते वरणे ऊलहले, पाचवियो तस वार अनंती माय जो ॥ मृ० ॥ ६ ॥ कलवनदनी वेल समूह तणे विषे, मेरु मंदर वेलूनी समान जो ॥ माहा अग्नि दावानल सदृश्य तापमें, जलावियो मुफ देह वनंती ताम जो ॥ मृ० ॥ ७ ॥ परमाधामी देव ग्रही मुने बांधियो, कर्वतशुं करी बेद कियो मुऊ देह जो ॥ बीजा पण शस्त्रादि करीने विडं बियो, दुःख जोगवियां वार अनंती ते जो ॥ मृ० ॥ कूट शामली