________________
-
-
-
षट्साधुनी सद्याय, (१ )
॥अथ षट्साधुनी सद्याय॥ ॥राग गोडी अथवा रामग्री ॥ मनहुं ते मोडं मुनिवर माहरु रे, देव की कहे सुविचार रे॥त्रीजी ते वार आव्या तुमो रे, मारो सफल कस्यो अवतार रे ॥ मनडुं॥१॥ ए आंकणी। साधु कहे सुण देवकी रे,अमो. बुबए जात रे॥त्रोहि संधाडि धर ताहरी रे, अमो लेवा आहारनी दात रे॥म॥२॥ सरखी वय सरखी कला रे, सरखा संप शरीर रे॥ तन वान शोने सारखा रे, जे देखी जूली धीर रे ॥ म० ॥ ३ ॥ पूर्व नेह धरि देवकी रे, पूर्वी साधुनी वात रे॥ कोण गाम वसता तमो रे, कोण पिता कोण मात रे ॥म ॥४॥ नदिलपुरवासें पिता रे, नाम गा हावई सुखसा मात रे ॥ नेम जिणंद वाणी सुणी रे, पाम्या वैराग्य विख्यात रे॥ म ॥५॥ वत्रीश.कोडि सोवन तजी रे, तजी वत्रीश नार रे । एक दिने संयम लीयो रे, . जाणि अथिर संसार रे ॥ म ॥ ॥६॥ पूर्वकर्मने टालवा रे, धर्यो बाम उदार रे ॥ आज खमण नहिं वाणी रे, आज्या नगर मकार रे ॥म०॥७॥ नानी महोटी बहु धरी रे, फरतां पहोता एज आवासें रे॥ एम कही साधु वल्या रे, चाव्या नेम जिणंदनी पासे रे ॥म॥॥ साधु वचन सुणि देवकी रे, चेत्यां हृदय मकार रे ।। बालपणे मूऊने कह्यु रे, निमित्ती पोलासपुरी सार रे ॥माए॥ाउ पुत्र ताहरे थशे रे, तेहवा न जन्मे अनेरी मात रे॥ ए जरत क्षेत्र मध्ये जाणी रे, तेतो जूठी निमित्तनी वात रे ।। म ॥१॥ ए संशय नेम जिन टालशे रे, जश् पूडं प्रश्न उदार रे ॥ रथमां बेसी चा 'ट्यां देवकी.रे, जश् वांद्या नेमिजिन सार रे ॥म ॥ ११ ॥ तव नेमि, जिणंद कहे देवकी रे, सुणो पुत्रनी वात रे॥ अणगार देखि तिहारे, तव उपन्यो स्नेह विख्यात रे ॥म०॥ १५॥ देवकी सुत गए ताहरा रे, तें धस्या उदर नव मास रे ॥ हरिणगमेषी देवता रे, जन्मतां हर्या तुऊ. पास रे ॥ मग ॥ १६ ॥ सुलसानी पासें व्यारे, पहोती सुलसानी। आशरे ॥ पुण्यप्रना ते पामिया रे, संसारना जोग विलास रे ॥ममा ॥१४॥ नेम जिणंद वाणी सुणी रे, पामी हर्ष उदास रे ॥ वली पगार जवांदिया रे, निरखे नेह नरि तास रे ॥म०॥ १५ ॥ पाहा नो प्रगव्यो त्यां कने रे, विकश्या रोमकूप देह रे ।।अनिमिष नयणे निर।
-
-
-