________________
(१५)
-
।
--
-
सद्यायमाला.. थर थर ध्रुजे.माहारी देहडी, महारी सुनी देखीने सेज ॥ वेहेवाण ॥ वीती-हशे ते जाणशे, वाहाला विरहनी वेदन पूर ॥ चतुरा चित्तमा सं मजशे, शुं लहे मूरख जूर ॥ वेहेलागाया पतंग रंग दिसे जलो, वाहाला न खमे तावड रीठ॥ फाटे पण फीटे नहीं, हंतो वारी चोल मजीव हेला॥१॥ उत्तम सजन प्रीतडी, जेम जलमां तेल निरधार ॥जयडी त्रीजा पहोरनी, तेतो वड जेवी विस्तार ॥ वेहेला॥१९॥ पूरथकी गुण सांजल्या, वाहाला मन मलवाने थाय.॥ वाहालेसर मुज वीनती, ते तो जिहां तिहां कही न जाय ॥वे ॥१२॥ एके मेहली बीजे मले, वाहसा मनमां नही तस नेह ॥ लीधा मूकी जे करे, तेतो.याखर आपे व्हावे ॥.१३ ॥ जे मन ते तेह मिलि रह्या, वाहाला उत्तम उपमा तास ॥ जो जो तिल फूलनी प्रीतडी, तेहनी जगमा रही सुवास ॥ वे ॥२४॥ खावा पीवा पहिरवा, वाहाला मन गमता सणगार ॥ जरयौवन पीउ घर नहीं, तेहनो. एलें गयो अवतार ॥ वे॥ १५ ॥ बालपणे विद्या नणे, जरयौवन नावे जोग ॥ वृद्धपणे तप श्रादरे, तेतो अविचल पाले योग। वे ॥१६॥ कागल जग चलें सरजियो, वाहाला साचो ते मित्र कहाय॥ मननुं फुःख मांनी ल, तेतो आंसुडे गलि गलि जाय ॥ वे ॥२७॥ लेख लाखेणो राजुल बल्यो, वाहाला नेमजी गुण थनिराम ॥ अक्षरे अदर वांचजो, मादरी कोडा कोड सलाम || वे ॥ १०॥ नेम राजुल शिवपुरि मल्यां, पूगी ते मनकेरी बास ॥श्री विनयविजय उवजायनो, शिष्य रूप सदा सुखवास ॥ वेहेला ॥ १५॥ति ॥ ॥अथ घडपणनी सद्याथ ॥ अयवंति सुकुमर सुणो चित्तवाय ॥ए देशी॥
॥घडपण तुंकां वियो रे, तुज कुण जोये ने वाट ॥तुं सहुने अवखा मणो रे, जेम मांकण जरी खाट रे ॥ घड ॥ १ ॥ गतिनांजे तुं श्रावतां | रे, उद्यम ऊडीजाय ॥ दांतडला पण खसी पडे रे, खालपडे मुख मांय रे ॥ १॥२॥ बलमांगे आंखो तणो रे, श्रवणे सुणियो न जाय ॥ तुज था वे अवगुण घणारे, धवली होये रोमराय रे ॥१०॥३॥ केड फुःखे गूमा रहे रे, मुखमा सास नं माय ॥गाले पडे करोचली रे, रूप शरीर जाय रे||घ॥४॥ जीजडली पण लडथडे रे,बाण न माने कोय । घरेस हुने अलखामणो रे, सार न पूजे कोय रे ॥१०॥५॥ दीकरडा नाशि
-
Idan
-
-
- -