________________
कुगुरुपचीशीनी सचाय.
(१३९).
1
चक्ष्य न विचारशे ॥ ते० ॥ ए ॥ सेवे मैथुन राखे दाम, नाम धरावे गौतम खाम ॥ विषय कषाय जे नवि बांकशे ॥ ते० ॥ १० ॥ धम धम. मारग चाले जेड़, ईर्या समिति न शोभे तेह ॥ मनमां जबणा नवि धारशे ॥ से० ॥ ११ ॥ दिवसें जे मुनि जमता जमे, राते सारी पासे रमे ॥ एक जीसे एक हारशे ॥ ते० || १२ || जडी बूटीनें जन्मोत्तरी, इलयो हाथ करे हित धरी ॥ साप वींटी जे ऊतारशे ॥ ते० ॥ १३ ॥ एक घरें खमा समय दीये, अशनादिक सघजा तिहां लीये ॥ वीजाघर तिए दिन वार शे ॥ ते० ॥ १४ ॥ गाडे चार चढावे वली, वणज व्यापार करे मन रुसी ॥ सावद्य कारज संचारशे ॥ ते० ॥ १५ ॥ पांचे आश्रव सेवे सही, सूधे मारग चाले नहीं || हाथे करी फलं विदारशे ॥ ते० ॥ १६ ॥ नाडे बलद चलावे पंथ, नाम धरावे वे निर्मथ ॥ वाटे बलद पोतें चारशे ॥ ते ॥ १७ ॥ गाडे बेठा करे विहार, गाडा पाखें न चले जार ॥ ईर्या समिति किसी शोधशे ॥ ते० ॥ १८ ॥ बांने अधिक काटलां, साथे राखे पाट पाटलां || मानव जव टले हारशे ॥ ते० ॥ १५ ॥ क्रूड प्रपंच करे जे घ गा, मनमां कां न राखे मया ॥ पोते पिंक पायें नारशे ते० ॥ २० ॥ गुणवंतना अवगुण दाखवे, थाप तथा अवगुण उलवे ॥ श्रधाकर्मी जे आहारशे ॥ ते ॥ २१ ॥ सूरज जगे जे करे खान, धूप जखेवे वेसे ध्या न ॥ मिथ्या सुर मनमां धारशे ॥ ते० ॥ २२ ॥ गारवता धरे मनमां सही, नवविध परिग्रह ढांके नहीं ॥ लघु प्रजा राखे लारशी ॥ ते ॥ ५३ ॥ पांचे पत्र वोहोरे वेग, जमणवार देखे तिहां रेग || नित्य देव नवि जु दारशे ॥ ते || १४ || घुरथी पंच महाव्रत धरे, सवं सावधं उच्चरे ॥ प बी करणी खोटी कारशी ॥ ते० | २५ || महोटी पदवीनां जे धणी, लो कमांहे जस प्रभुता घणी ॥ धर्मरीति पण ते नही कशी ॥ ते० ॥ २६ ॥ गृहस्थ तणी परें करे व्यापार, वेचे पुस्तक वस्त्र अपार || पार पंथ देखाडे दसी || ते ॥ २७ ॥ चीपीनें थरमां पांगरे, वेष लइने तोरा करे | मीठी वाणी नवि बोलसी ॥ ते० ॥ २८ ॥ कालो साप कुगुरुथी जलों, जे एकवार करे मामलो || कुगुरु जवो जब दुःख देहसी ॥ तेप ॥ ५ ॥ कुगुरु तथा चावाए चरित, धर्म विना बोले विपरीत ॥ कुगुरुत यो संग नहीं ढांडशे ॥ ते० ॥ ३० ॥ कुगुरु तथा लक्षण ए अनंत, मु
१७