________________
एत्थेव य सत्तच्छयतरुम्मि निवसामि ताव जक्खोऽहं । नीरं च इमं माणससराउ तुह आणिई दिन्नं ॥ || : इय जक्खणं भणिए भणइ कुमारो न एस मह नूणं । संतावो विणियत्तइ माणससरमज्जणं मोत्तुं ॥२०॥ - अह जक्खेणं करसंपुडंमि काऊण सो तहिं नीओ । सेच्छाए मजणं कुणइ तत्थ तं पियइ नीरं च ॥२१॥
तत्तो य पुब्वभववेरिएण वेयड्ढवासिणा दिहो । असियक्खनामएणं जक्खेण तओ य सो कुविओ ॥ यहुतिक्खसक्करानिवहपरिगयं भग्गसयलतरुसंडं । पवणं विउब्बिऊणं नहमंधारेइ धूलीए ॥२३॥
तो अग्गिपिंगनयणे मुहनिग्गच्छंतजलणजालोहे । परिमुक्कअट्टहासे विउव्वए भीसणपिसाए ॥२४॥ 9 तेहिं वि जाव न भीओ ता नयणविणिग्गमंतजालेहिं । नाएहिं दढं बद्धो सो सवंगेसु जक्खेण ॥२५॥
लीलाए जुन्नरज व्व तोडिया तेण नायपासा वि | रक्खसरूवेण तओ जक्खो कुमरस्स अभिट्टो ॥२६॥ करचरणपहारेहिं तो पहरंतो इमो कुमारेणं खंडाखंडिं विहिओ निट्टरमुट्ठिप्पहारेहिं ॥२७॥ अह लोहजडियदढमुग्गरेण कुमरं स रक्खसो कुविओ । संताडिऊण वच्छत्थलम्मि नो वढिउं लग्गो उम्मूलिऊण चंदणमहातरुं ऊरुएसु कुमरेण | अच्छोडिओ महीए तो छिन्नतरु व्व सो पडिओ ॥२९॥ अह दूरमुक्खिवे खित्तो कुमरस्स उवरि तेण गिरी । तेणं दढपीडियंगो मुच्छाए अचेयणो जाओ ।। तो लद्धचेयणेणं समं कुमारेण बाहुजुज्झेण | लग्गो जक्खो तो तेण वजकढिणाहिं मुट्ठीहिं ॥३१॥