________________
1
असणाइ चउवि पि हु काऊण वलिं जणा तओ भीया । व्हाया कयबलिया सियपवरोलाई वत्थाई ॥ परिहेउ उड्ढमुहा धूयकडुच्छ्रयकरा पर्यंपंति । अम्हेहिं जं न सम्मं पयट्टियं कस्सइ सुरस्स ||२०| सो म अम्ह इह सरणविरहियाण होउ सरणं ति । होऊण अंतरिक्खे तो जक्खो भणइ तं लोयं | तुभे हु निरणुकंपा दुह्मणा जं इहं बलीवद्दो । तण्हालुहाभिभूओ पेच्ताण विमओ तुम्ह ||२२|| तस्संतेण य वच्चह तणभरियभरा सनीरवहणा य । किंचि वि तस्स न दिन्नं तयवत्थस्स वि य गोणस्स ||२३||
तो न तुम्ह मोक्खो भीया पभणंति ते तओ देवं । खमह पसिऊण एवं दिट्ठो कोवो य तुम्हाणं ॥ इह पसायबुद्धिं इच्छामो तो भणेइ सो देवो । मयलोयअट्टियाइं मेलेउं निहणिउं हेट्ठा ||२५|| उलियं कारावह तम्मज्झे सूलपाणिजक्खस्स । पडिमं ठवेह जुत्तं तेण बलीवदरूवेण ॥ २६ ॥ तेहिं तह च्चिय सिग्धं कथं तहिं इंदसम्मनामो त्ति । प्यारओ विठविओ जो प्रयइ दीवयं देइ ||२७|| तो उवसंता मारी ताणि य दट्ठण अट्टियाणि तहा । अट्ठियगामो त्ति इमो होइ पसिद्धो जणे सयले ॥ तत्थ य देउलियाए रत्तिं वसियं विणासए जक्खो। तो कोइ तीइ न वसइ रयणीए भएण एयस्स | २९ |
॥ १३१ ॥
