________________
श्रीउपदेशपदे
॥ १३४ ॥
नयरीरोहं काउं असोगचंदो ठिओ चिरं कालं । उत्तुंगसालकलिया नवि भज्जइ सा कहिंपि पुरी ॥ ५२ ॥ एगम्मि य पत्थावे या तं भंजिडं अपारंतो । जा सो इंतो अच्छइ ता पढियं देवयाए इमं ॥ ५३ ॥ " समणे जइ कूलवालए मागहियं गणियं लम्मिस्सइ । लाया असोगचंदए वेसालिं नगलिं लहिस्सइ ॥ ५४ ॥” हरिसवियसंतवयणो पाउं अमयंव सवणपुडएहिं । वयणमिमं नरनाहो तं समणं पुच्छए लोगं ॥ ५५ ॥ अह कहमवि लोगाओ णइकूलठियं तयं विया - णित्ता । पणतरुणीपहाणं मागहियं वाहरावेइ ॥ ५६ ॥ भणइ य भद्दे ! तं कूलवालगं समणमेत्थ आणेहि । एवं करेमि ती पडिवन्नं विणयसाराए ॥ ५७ ॥ तो कवडसाविया सा होउं सत्थेण तं गया ठाणं । वंदित्ता तं समणं सविणयमेयं पर्यपेडं ॥ ५८ ॥ गिहणा हे सग्गगए जिनिंदभवणाई वंदमाणा हं । सोउं तुम्भे एत्थं समागया वंदणट्ठाए ॥ ५९ ॥ तो अजं चि सुदिणं पत्थतित्थं च जं तुमं दिट्ठो । एत्तो कुणसु पसायं भिक्खागहणेण मुणिपवर ! ॥ ६० ॥ तुम्हारिसे सुपत्ते निहित्तम पंपि दाणमचिरेण । सग्गापवग्ग सुक्खाण कारणं जायए जेण ॥ ६१ ॥ ईय भणिओ एसो कूलवालओ आगओ य भिक्खट्टा । दिन्ना य मोयगा दुट्ठदवसंजोइया तीए ॥ ६२ ॥ तन्भोगानंतरमवि अईसारो से दढं समुप्पन्नो । | तेण विवलोsतरंतो काउं उबत्तणाईपि ॥ ६३ ॥ तीए भणियं भयवं ! उस्सग्गववायवेइणी अहयं । गुरुसामिबंधुतुलस तुज्झ जइ किंपि पडियारं ॥ ६४ ॥ काहं फासुगदबेहिं, होज एत्थवि असंजमो कोइ ? । ता अणुजाणसु भंते! वेयावच्चं करेमित्ति ॥ ६५ ॥ पगुणसरीरो संतो पायच्छित्तं इहं चरिज्जासि । अप्पा हि रक्खियबो जत्तेणं जेण भणियमिणं ॥ ६६॥ १ क. इय जिणभणिओ ख. जिणभणिओ ।
कूलवालगद्द ०
॥ १३४ ॥
