________________
श्री सगर चक्रवर्ती चरित्र. (६५) गयेला प्राणीयो पोतार्नु हित विचारी शकता नथी; परंतु सर्वेनुं परोपदेश करवामांज कुशलपणुं देखाय ये." सगर चक्रवर्तीये कां. “ एक पुत्र मृत्युपामवाथी तने केवं दुःख श्रयुं हतुं? तो पठी म्हारा तो साठ हजार पुत्रोनो दैवे नाश करी नाख्यो ." ब्राह्मणे कयुं: “हे महाराज ! म्होटाने म्हॉटुं दुःख होय . कारण के, वजना प्रहार तो पृथ्वीज सहन करी शके ये तृण सहन करी शकतुं नथी. वली सऊन पुरुषो तो संपत्तिने विष तथा आपत्तिने विषे एकज स्वन्नाववाला होय . जेमके सूर्य नदय समये तथा अस्त समये एकज स्वन्नावनो (लाल रंगनो) होय ; माटे हे महाराज! वीरपणुं धारण करी संसारनी असारता विचारी त्रण जगत्समान वियोगनी पीमामां विह्वलपणुं न करो. वली शोक मनुष्यने कां रक्षण कर्ता श्रतो नथी, परंतु तेथी नलटुं कर्म बंधन थाय ने, माटे माह्या पुरुषो संतापना कारणरूप शोक करता नथी.” इत्यादि वचनोथी ब्राह्मणे प्रतिबोध पमामेलो लगर राजा बीजानने पूवा लाग्यो के, “ म्हारा पुत्रो शी रीते मृत्यु पाम्या ?” आ वखते इं प्रत्यद थ तेना पुत्रोनो सर्व वृतांत कही संन्नलाव्यो. ते नपरथी सगर राजा विचार करवा लाग्यो के, "क्यारे पण नवितव्यता वृथा अती नश्री."
आ वखते अष्टापदनी पासे रहेनारा सर्वे माणसो त्यां आवीने करुण स्वरथी सगर चक्रवर्तीनी विज्ञापना करवा लाग्या के, “हे विनो! तमारा पुत्रोए अष्टापदनुं रक्षण करवा माटे जाह्नवीनो प्रवाह आणेलो ने ते बहु देशने बोली दे ;माटे समुनी पेठे प्रसरता एवाते प्रवाहने निवृत्त करवामां आपना विना बीजा कोनुं सामर्थ्य नथी." पठी सगर राजाए पोताना पौत्र नगीरथने कडं के, "हे वत्स ! तुं त्यां जा अने दंगरत्नश्री ते जलना प्रवाहने समुह प्रत्ये लश् जा.” पी लगीरथ पितामह ( सगर राजा )नी आज्ञा लइ त्यां गंगानी पासे जा विधिपूर्वक अहम तपवमे नक्तिथी नागेंऽनुं आराधन करवा लाग्यो एटले तेनी नक्तिथी संतुष्ट श्रयेला अने ज्वाजल्यमान कांतीवाला नागे त्यां. आवीने तेने कयु के, “हे जगीरथ ! कहे, हुं त्हारूं शुं अनीष्ट करूं?" जगीरथे नमस्कार करीने कडं. "हे नागेंऽ! हुं त्दारा प्रसादथी लोकनेकुःख आपनाराआ गंगाना प्रवाहने समुह प्रत्ये लइ जान.” नागे कहूं. “ हे लगीरथ ! तुं हारूं शचित कर. हुं म्हारा सर्वे नागोने निवृत्त पमामीश." पठी नगीरथे वलीदान ।