________________
श्री महावीरस्वामीचरित्र. (४५) लोकोए तेमने बहुमाख्या. वली इस्तिशीर्ष गाममां निकाने अर्थे गयेला मनुर्नु शिवरुप विकुर्विने स्त्रीयोनी समक्ष पुरुष चिन्हने खेंची विकारमय बनाव्यु. ते उपरथी लोकोए प्रनुने बहु माया. पठी प्रनुए विचारयुं के, आ लोको मने बहु उपसर्ग करे ; तेथी हवे म्हारे नगरमां जर्बुज नहि." एवं धारी प्रत्तु नगरनी बहार रद्या. संगमक परा "शुं ते हजु नयी थाक्या ?" आम पोताना अवधिज्ञानश्री जोवा लाग्यो तो मालम पमयुं के, “प्रन्नु तो पोताना शुन्न ध्यानयी जरापण नृष्ट श्रया नथी.” प्रन्नुर्नु आईं उत्कृष्ट लिंगश्मशानपणुं (शरीरनुं निरनीमानपगुं) जोश्ने लोकमां शिवलिंगादिक प्रवा.
एक दिवस तोसल नामना सनिवेशनी ब्दार प्रनु कायोत्सर्गे रह्या हता, एवामां पेलो देवतानने विषे अधम एवो संगमक, एक कुशिष्यनुं रूप धारण करी गाममां खातर पामवा लाग्यो. लोकोए तेने पकमीने बांध्यो एटले तेगे कडं के, “गामनी व्हार रहेला म्हारा गुरुए मोकलवाथी हुं अहिं आव्यो बुं." ए उपरथी क्रोधातुर श्रयेला लोकोए “आ वध करवा योग्य ते.” एम धारीने प्रन्नुने बांध्या. परंतु को नूश्लनामना इंजालिके गेमाव्या. वली मोसली नामना सनिवेशने विषे शिष्यरूप बनेला संगम देवताने सुरंगादि शोधतो जोइ लोकोये पूज्युं एटले तेणे कडं के, “ हुँ गाममां खातर पामवा जावं त्यारे म्हारा गुरुने को नपञ्च न करे, माटे हुं तेमना अर्थे एकांत स्थान शोधुं बुं." पली लोकोए जिनेश्वरने बांधेला जोश्ने प्रनुना पिताना मित्र को मागध नामना पुरुषे नगवानने गेमाव्या. तोसली गामने विषे ते संगमक देवताए तेवी ज रीते करवायी तोसली नामना क्षत्रिये प्रभुने सात दोरीवती बांध्या; परंतु धर्मना प्रन्नावणी ते सघली दोरी तूटी गइ. ते नपरथी तोसलिके “आ चोर नथी." एम धारी प्रनुने गेमी मूक्या. वली एवी रीते सिक्षार्थ नगरमां पण मनुने चोररूपे बंधाव्या. त्यां पण कौशिक नामना श्रावके गेमाव्या.
पठी प्रन्नु बजनगरे गया. ते दिवसे त्यां सर्वने घरे खीर रंधाती हती. तो पण “आ देव नपसर्ण करे .” एम धारी प्रन्नुतो नगर व्हार कायोत्सर्गे रहा. देवताए त्यां पण बहु नपसर्ग कस्या. पली बीजे दिवस शांत चित्तवालो अयेलो ते देवता अवधिज्ञानयी प्रन्नुने शुक्ष्परिणामवाला जाणीने अने “नपसर्ग करतां उ मास अया." एम विचारीने कहेवा लाग्यो. "हे नत्तम! निकाने माटे