________________
(४६) ऋषिममलत्ति-पूर्वाई. के, “हे मात! आ खल पुरुष पोताना खरमायेला पगथी मने स्पर्श करे ये." धेनुये पण देवीनां सानिध्यपणाथी पोताना वाउमाने का के, “हे वत्स ! आ महापापी पोतानी मातानी साथे क्रीमा करे , तोपण एवात त्हारे कोने कहेवी नहि.” माता पुत्रनो आ प्रकारे श्रतो वार्तालाप सांजलीने पठी ते पोतानी माताने वेश्यानो धंधो करती जाणीने अने तेने त्यजी दश्ने वैराग्यना रसथी नावित थयो श्रको प्राथामिक दिक्षाने धारण करी वेश्यायन नामे तापस श्रयो अने करुणायुक्त हृदयवालो ते सूर्यना तापथी आतापना करतो तो निरंतर तप करवा लाग्यो. सूर्यना तापथी तेना मस्तकने वीषे जून पमवा लागी अने ते जूनने पोते दयाने लीधे पोतानी जटामांज राखवा लाग्यो; तेथी तेनुं यूकाशय्यातर (जुनवालो साधु) एवं नाम पम्यु. .
हवे गोशालो मुनिने आ प्रकारना जोइ पूबवा लाग्यो के, "अरे! यूकाशय्यातर । तमे दीक्षित गे के अदीक्षित गे? आ प्रमाणे दुरात्मा एवा ते गोशालाये त्रणवार पूज्युं एटले तो वेश्यायन नामना तापसे क्रोधथी तत्काल तेजोलेश्या मूकी. प्रतुए पण कृपाश्री तेजोलेश्याना लपर शीतलेश्या मूकी; जेश्री तेजोलेश्या शीतलेश्याथी बूमा गइ. पी गोशालो प्रन्नु पाले गयो एटले सिक्षार्थे तेने कडं. "तुं हवणां मृत्यु पामत. कारण त्हारी वाणीना अनियमश्री आ तापसे तेजोलेश्या मूकी हती; परंतु प्रन्नुए कृपाथी शीतलेश्या मूकीने तेने (तेजोलेश्याने) शांत करी . सिवानां आवां वचन सांजली अत्यंत नय पामेलो गोशालो प्रजुने पूवा लाग्यो के, “हे अरिहंत! तेजोलेश्या शी रीते नुत्पन्न बाय?" आवा गोशालाना प्रश्न उपरथी सिार्थे कडं के, "निरंतर आतापना करनारा पुरुषने उठना पारणे एक मूठी अमद खातांअने एक चलु (गपुं) नुनुं पाणी पीतां उ मासने अंते तेजोलेश्या नत्पन्न थाय जे." सिधा कहेली तेजोलेश्यानी नुत्पत्तिना नपायने सांगली पुष्ट बुध्विालो गोशालो प्रन्नुश्री जूदो या श्रावस्ती नगरीने विषे कुंन्नारनाघेर रही तेजोलश्याने नपायग्री साधवा लाग्यो. वली ते अष्टांग निमित्तने पण शीख्यो, पीते गोशालो "हुँ पोतेज जिन अने ते अजिन वे.” एम सर्वने कतोअने मागसोना समृडने ठेतरतो पृथ्वी नपर विचरवा लाग्यो.
दवे श्री वीरप्रन्नु पण विशालानगरी प्रत्ये गया. त्यां तेमना पिताना मि