________________
- पांमव चरित्र. (ध्यय) होय अथवा मीत्र नाव राखतो होय; परंतु द्यूतना पणथी प्राप्त श्रयेली पृथ्वीमांथी हुँ तेमने जरा पण देवानो नथी.” जयदूते कहां. "हे नृप ! जो के तें न्यायमार्गवालुं युक्ति वचन कडं ; परंतु तुं म्हारं वचन मानीने पोताना न· तम गोत्रने पीमा न नपजाव. हे र्योधन नरेश्वर ! जे पवनपुत्र नीमसेने फक्त परोपकारने माटेज सर्वलोकने दुःखकारी एवा हिमंब, बक अने कीचकने तत्काल मारी नाख्या ते नीमसेनथी जेम गाढ वनमा रहेला सिंदथी हाथी पोतानुं रक्षण न करी शके तेम तुं पोतानुं रक्षण शीरीते करी शकीस.हे राजन् ! पूर्वे अनेक विद्याधरोने जीतिने अर्जुने निरंतर अपकारी एवा तने रक्षण करेलो . तो ते अर्जुन त्हारे अ॒पूजवा योग्य नथी ? वली धर्मने विषे एक सारवाला युधिष्ठिर पण निश्चे अपकारी एवा त्हारा नपर प्रेमन्नावज राखे ने, एटर्बुज नहि; परंतु हमेशां त्हालं हित इ.ठीकज ने नत्तमचंदन वृक्ष पोतानो बेद करनारा कुवामाने पण सुगंधीमान करे . जेम अग्नि वायुवमे करीने काष्टना समूहने नस्मरूप करे नेतेम ते सिंहरूप बलवंत पांचे पांमवो, श्री कृष्णनी सहाय्यथी हस्तिरूप तमने नाश करशे."
आ वखते शेण नीष्म अने विषुरादि अनेक नूपतियोए पण जयनी पेठे र्योधनने बहु सारां वचन कह्यां; परंतु तेथी तो तेना मनमां बहु कोपरूप अग्नि प्रगट अयो. पठी उर्योधने बहु तिरस्कार करलो होवाथी क्रोधातुर मन-' वालो श्री कृष्णदूत जय " निश्चे आजेधृतराष्ट्रना पुत्रो हणाया ! हणाया !!"
एम नचार करतो त्यांथी कट चाली निकली धारकामां आव्यो, त्यां तेणेसर्व वात श्री कृष्ण बलन्नादिकने कही. आ वात पोतानी मनगमती श्रयेली जागी नीमसेनादि सुन्नटो बहु हर्ष पामता उता नृत्य करवा लाग्या.'
पठी महा संग्रामने विषे प्रसरता गाढ हर्षवाला पांवोए श्री कृष्णादि यादवेंशेनी साधे विचार करीने समुविजयराजानी आज्ञाथी शीघ्र महा र
संग्रामनी म्होटी तैयारी करीने पोतानी सेना सऊ करी. तेमां पांमवनी सेनामध्ये यादवो, सत्यकी, विराटराजा, पद नूपति, धृष्टद्युम्न अने सुन्नशना पांच पुत्रो विगेरे हता. तेमज अर्जुननो पुत्र अभिमन्यु, नीमनो पुत्र घटोत्कच अने बीजा शुइ वंशमां नत्पन्न ययेला बहु राजपुत्रो आव्या इता. वली अर्जुनना स्नेहधी चंड, इंश, मणिचूम, चंपीम अने चित्रांगद विगेरे बहु विद्याधरो पोतपोतानी सेनासहित त्यां प्राव्या,