________________
पांमव चरित्र. (३५) । हवे नत्तम पराक्रमयी प्रसिद एवा ते पांचे पांमवो या प्रमाणे वनवा
समां उ वर्ष पूरा करीने पनी न्यायलक्ष्मीथी शोन्नता एवा तेन फरी सुखे नि(वास करवा माटे तिवनमां गया. अहिं हस्तिनापुरमा अयोधने पांमवो वैतवतमां पाव्यानी वात सनिली; तेथी तेणे वेगवमे बहु सैन्यथी त्यां प्रावी वैत वनना सरोवरने तीरे पमाव करचो. जो के चित्रांगद विद्याधरे ा वखते त्यां प्रावी तेने बहु ना पामी तो पण सेवक समूहथी अनुसरायेला र्योधने सहसा ते सरोवरमा प्रवेश करयो.पनी कोप पामेलाते विद्याधरेअनुचरो सहित र्योधननुं हरण करयु. आ वातनी जुर्योधनादिकनी स्त्रीयोने खबर पमी; तेथी तेन तुरत युधिष्ठिरनी पासे आवीके बहु रुदन करती उती कहेवा लागी. "हे जेठ? जो के धृतराष्ट्रना पुत्रोए तमारे विषे बहु अपराध करयो , तोपण तमे ज्येष्ट धर्मना नद्रवयी अने विशेषे वृद्धिपामेलालावधीश्रमारा उपर क्रपा करो." तेननां
आवां वचन सांजली दयाथी निंजा गयेला चित्तवाला अनेत्यजी दीधो क्रोधजेणे एवा युधिष्ठिरे युद्धकार्यमांसमर्थ एवा अर्जुनने ते ऽर्योधनने गमाववाना काममांआज्ञाकरी.पठी अर्जुने विद्याधरनीपासे जश्ने हथीयुःनी याचनाकरी.विद्याधर पण क्रोधथी रातां नेत्रवालो थयो तो बीजा अनेक विद्याधरोनी साथे त्यां रणनूमिमां आव्यो. अर्जुने पण क्रोधथी मेघनी पेठे गर्जना करीने बा/ गोनो एवो वरसाद वरसाव्यो के, जेथी रातां नेत्रवालो चित्रांगद बीजा अनेक विद्याधरो सहित अर्जुननी साये यु.करवा लाग्यो. पनी नाश पाम्युं बल जेनुं एवा ते विद्याधरे असमर्थपणाने लीधे नदासपणुं पामता उता बंधु सहित ऊर्योधनने गोमी दश अने तुरत अर्जुननी पासे आवीने नमस्कार कस्यो. अर्जुने पण तुरत निर्मल नीतिथी हाथ जोमीने नन्नेला विद्याधरने कां के, "हे सखे ! फक्त गुरुरूप म्होटा बंधुनां वचनथी बंधायेला में हारी साये युद्ध करघु ने, हवे तुं आ र्योधन सहित सत्य प्रतिज्ञावाला म्हारा म्होटा बंधु पासे आवीने तेमने नमस्कार करतो तो प्रीतिनी वृध्नेि माटे पोतार्नु निरपराधीपणुं दर्शावी आप.” अर्जुने आ प्रमाणे कडं एटले प्रसन्न चित्तवालो ते विद्याधर अर्जुनने आगल करी वैमानमां बेसीने म्होटा नत्सवयी युधिष्ठिर पासे आव्यो. बंधुन सहित युधिष्ठिरने जोवा मात्रथी जेने मांथामां शूल अने शरीरमां पीमा नत्पन्न अ डे एवो तथा मनमां स्फुरणायमान अयेला क्रोध