________________
पांव चरित्र. - (४०३) गांगेय नामनो महा बलवंत पुत्र, तेथी राज्यन्नारने धारण करवामां समर्थ एवा ते पुत्र उता म्हारी पुत्रीना पुत्रने राज्य क्याथी मले ? माटे खरेखर न'तम रूपवाली म्हारी पुत्री हुं आपने नहिज आपुं.” परीचित कार्यनी सिहि नहि थवाने लीधे अति खेद पामेलो शांतनुराजा पोताना घर प्रत्ये आव्यो. त्यां आ सर्व वात जाणीने मनमां अत्यंत खेद पामेलो गांगेय कुमार विचार करवा लाग्यो. “ निश्चे जेनए अतिपूज्य अने देवरूप पोताना मातापितानी आशा पूर्ण करी नयी ते अधम पुरुषोना जीवितने धिकार थान अने तेमनुं नुज विर्य पण वृथा बे, माटे ज्यारे हुं साध्य अथवा असाध्य विविध प्रकारना नपायथी ते कन्या म्हारा पिताने अपाq त्यारे हुँ निरंतर मनुष्योमा नत्तमपणुं पामुं.” आ प्रमाणे विचार करीने गुणोथी गरीष्ट एवो गांगेय कुमार पोताना स्वजनोने साये लइ नाविक पासे वीने अमृतथी पण अधिक रसवा'ली वाणीवमे करीने कहेवा लाग्यो. “हे नाविक !अनुरक्त चित्तवाला अने योग्य एवा श्री शांतनु राजाने तुं पोतानी पुत्रीशा कारणथी नयी आपतो? ते हवणां कहे ? " नाविके कडं. “ हे कुमार ! हुं म्हारी पुत्री तमारा पिताने शीरीते आपुं ? कारण तमे तेमनां राज्यने धारण करो तेवा पुत्र गे तो पी म्हारी पुत्रीना पुत्रोए करीने शुं? अर्थात् तमे बता म्हारी पुत्रीना पुत्रोने राज्य 'मले नहि. एज कारणयी हुं म्हारी पुत्री तेमने आपतो नथी."
गांगेये कद्यं. “जश्री म्हारे आ नवमां राज्यासने बेसवानो नियम; माटे हुं त्हारी पासे याचना करुं बुं के, तुं पोतानी पुत्री झट म्हारा पिताने आप. कारण शीघ्र आवी पमेला हितकार्यमां कयो पुरुष विलंब करे ? अथति को न करे." पठी नाविके कांइक हसीने कडं. “ राजकुमार ! तमे राज्यनो निषेध कस्यो, परंतु तमने तमारा जेवा बलवंत पुत्रो पाय तो तेन राज्यना अधिकारी कहेवाय माटे हुंम्हारी पुत्री तो नहिज आपुं.” पी पितानी नक्तिने विषे आसक्त चित्तवाला कुमारे नाविकने कयुं. “जो त्दारां चित्तने विषे एम तो मने आ नवने विषे महाघोर एवं ब्रह्मचर्य व्रत हो.” गांगेयनां आवां वचनथी अति हर्षित श्रयेला नाविके कडं. "हे नत्तम राजपुत्र ! त्यारे तो हवे आ म्हारी पुत्रीने लइ जश्ने तमे ऊट पोताना पितानी साये परगावो.” पठी पोतानी कार्य मिश्रिी अति हर्षित चितवाला गांगेय कुमारे ते कन्याने