________________
___ नारद ऋपिनी कथा. (३०) ने पाम्या. हे नव्यजनो ! तमे एकाग्रचित्तवाला थश्ने आत्म बोधरूप कमल- ना समूहने प्रकाश करवामां सूर्यबिंब समान अने पुण्यरूप अमृतनां पात्र रूप प्रा श्रावच्चा पुत्र मुनिनां नत्तम चरित्रने सांजलीने कामक्रोधादि शत्रुननो दय करनार अने काल्याणकारी एवा शुक तथा सेलक मुनीश्वरोनां श्रेष्ठ व्रतनो आश्रय करो.
॥इति थावचा पुत्रनी कथा॥
सुच्ची जिणंदवयणं, सच्चं सोअंति पत्नपिन हरिणा ॥ . किंसचंति पवुत्ता, चिंतंतो जाइसरणा ॥३५॥ संबुछो जो पढम, अनयणं सच्चमेव पन्नवइ ॥ कहुलनारयरिसिं, तं वंदे सुगश्मणुपत्तं ॥ ३६॥
श्री कृष्णना पूबवा उपरथी 'सत्य एज शोच' ए जिनेश्वरनुं वचन सत्य , परंतु सत्य शुं ? एम विचार करवाश्री जेमने जाति स्मरण ज्ञान प्राप्त थयुं अने जेमणे केवलज्ञान मलवी सत्य ए नामनुं प्रथम अध्ययन रच्यु. वली जे मोक्षगति पाम्या,ते कबुल (नारद) रुषिने हुं नमस्कार करुं बु.॥३५-३६॥
नारद ऋषिनी कथा. कुशाग्र देशमां शौर्यपुर नामे म्होटुं नगर ले त्यां धनंजय नामनो शेठ वसतो हतो, तेने सुन्नश नामे स्त्री हती. पुत्र रहित अने मिथ्या दृष्टि एवा ते बने जणा देव देवीयोनी पासे पुत्रनी याचना करता उता निरंतर व्यग्र मनवाला रहेता हता. ते नगरमां लोकने विषे प्रत्यद महिमावालो सुरंवर नामे यह वसतो हतो, तेथी या स्त्री पुरुषे, तेने सो पामा चमाववानी मानता करी. को वखते अनंत महिमाना स्थानरूप श्री महावीर स्वामी परि. वार सहित नव्यजीवोने प्रबोध पमामता बता त्यां समवसस्या. पठी श्रावंत धनंजय शेठे नगरवासी जनानी साये समवसरणमां जश जिनेश्वरने वंदना करीने अमृतरस समान धर्म देशना सांजली. त्यार पठी तेणे तुरत त्यांज हर्षवमे देश विरतिने अंगीकार करी.