________________
श्री रथने मिनी कथा. (३५१) सुशोनित वचन कहेतां एवा नग्रसेन नूपतिने संतोष पमामीने कृष्ण समुविजय राजाना घर प्रत्ये आव्या. त्यां अति प्रसन्न एवा कृष्णे श्री नेमिनाथना विवाहने माटे राजीमतीनुं मागुंकस्यानीसर्व वात समुविजय राजाने कही. पठी हर्ष पामेला समुविजय राजाए कृष्णने कह्यु के, “हे वत्स ! निरंतर अमारी चिंता तने देखाय . हुं हमेशा स्वजनोमां जेवू त्हारं सौजन्यपणुं देखुं बुं तेवं बीजान्नु खरेखर स्वप्नामां पण देखतो नथी. मने श्री नेभिकुमार
ना विवाह संबंधि जे मनोरथ हतो ते आजे तेंज सफल कस्यो डे." पठी कृ. __ण ते कार्य निवेदन करीने पोताने मंदिरे गया एटले समुविजय नूपतिये
दैवज्ञ एवा कोष्टुकी निमित्तियाने बोलावीने लग्न पूज्यु. कोष्टुकिये कहूं. “हे राजन् ! हवणां सर्वदा श्रेष्ठ एवा लग्नोज . कारण के, विवाहादि लग्न कार्य फक्त चोमासामा यता नथी. पुण्यवंत म्होटा पुरुषोए पोताना कल्यापने माटे फक्त चोमासामा विवाहादि महोत्सवो न आरंनवा. वर्षातु वित्यां पी लग्न उत्कृष्ट गणाय ने, माटे तेमां (शियालामा) करेलुं विवाहादि कार्य सुख आपनारूं थाय जे.” समुविजय राजाए कडं."हे कोष्टुकि! तमे कहोगे ते सत्य , परंतु अमारुं नतावलनुं कारण सांनलो. श्री नेमिकुमारे विवाह न करवा संबंधि लीधेलो कदाग्रह हवणां कृष्णे स्नेहने लीधे गेमावी दीधो बे; परंतु जो ते योगीनी पेठे विरक्त प्रश्ने ब्रह्मचर्यादि क्रियानो आश्रय करशे तो पठी कोण गेमावशे ? माटे हे क्रौष्टुकि ! विलंब न करतां हवणांज लग्न जून. वली विधान पुरुषोए पण सारा काममां बहु विघ्नो कह्यां .” परी कोष्टुकिये तुरत राजाना आ देशनुं कारण ध्यानमालश्वर्षाऋतुमां लग्न मात्ररुप दिनशुहिने जोश कडं के, “श्रावण मासनी अजवाली बहने दिवसे सूयोदय वखते सुखकारी श्री नेमिनाथनुं विवाहकार्य करो.” समुविजय राजाए नैमित्तिक कहेळु लग्न प्रमाण करीने पनी ते कोष्टुकिनो वस्त्राभूषण फलादिक करीने बहु सत्कार कस्यो. पठी तेमणे नग्रसेन राजाने पण लग्नना खबर आप्या. त्यारवाद ते बन्ने घरोने विषे विवाहना नत्सवो चालवा लाग्या. मांमवान, स्वर्गनी देवांगना समान नृत्यो, मणिमय नूमियो, स्तनना अग्रन्नागमां सुशोजित पुतलीयो, चंवान अने आनंद आपनारा विचित्र दर्पणोथी दे. दीप्यमान तोरणो इत्यादि अनेक प्रकारनी रचनाश्री मनुष्योए ए बन्ने राजाना