________________
श्री मल्लिनाथ चरित्र. (३१ ) पोतानी नगरीना रकण माटे बहु उंसह नपायो रच्या. पनी किल्लाना कांगराने । विषे बहु सुन्नटोने राखी चिंताथी आकुलव्याकुल श्रयेलो कुंजराजा सन्नामां 'आवीने बेगे. आ अवसरे सखियोनी सा मल्लिकुमारी, पोताना पिताना चरणने नमन करवा माटे सन्नामां आवी. त्यां तेणे पिताना चरणमां प्रणाम कस्या; परंतु व्याकुल चित्तवाला पिताए तेने प्रेमदृष्टिमी जोइ नहि तेम मधुरवाणथी बोलावी पण नहि. पी ज्ञानातिशयने लीधे पिताना मनना संतापने जाणीमल्लिकुमारीये गौरवपूर्वक कोमल वचनथी पिताने कडं. “ हे तात! तमारे एवी कांश चिंता नथी, बता तमाळं चित्त आम केम बहु संताप पामे जे तमे पूर्वनी पेठे स्नेहदृष्टिथी म्हारा सामु जोता नथी तेम मौननी पेठे प्रेम वचनथी बोलावता पण नथी ? तमारा मनमां शी चीता , जे होय ते मने कहो ?" कुंजराजाए आवां वचन सांजली नेत्र नघामीने जोयुं तो पोतानी आगल नन्नेली श्री मल्लिकुमारीने दीठी. पठी तेमणे बहु स्नेहथी स. कार करीने कडं. “पोताना वंशरूप समुने नल्लास पवामां चंज्योत्स्ना समान अने हर्ष श्रापनारी हे वत्से ! उ शत्रुनना सैन्यश्री घेराइ रहेली आप.णी मिथिलापुरीने तुं शुं नधी जाणती? हे वत्से ! प्रबल शन्नुनए म्हारी सर्व
सेनानो नाश करी नाख्यो; माटे हवे म्हारे शुंकरवू ? तेनी मने बहु चिंता । थाय ने अने तेज चिंताना कारणश्रीअहिं आवेली तने हुँ जाणी शक्यो नहि." पितानां आवां वचन सांजली विश्वमां विख्यात गुणवाली मल्लिकुमारी कडं. “हेतात ! तमे बीकण पुरुषनो योग्य एवी चितारूप चिंता त्यजी हो अने शत्रुननी साथे संधी करनारी म्हारी वाणी सोनलो. हे तात! तमे अ. केका राजा पासे गुप्त दूत मोकलावीने मधुर वचनथी एम कहेवरावो के,"हे नृप ! रात्रीने वखते तमारे एकलाएज कोइने कह्या विना किल्लाना नालाने रस्ते अश्ने नगरीमां आवq. कारण तमे गुणोए करीने मल्लिकुमारीने योग्य
गे, माटे हुं तमारीज साये तेनो विवाह करीश." (श्री मल्लिकुमारी पोताना पिलाने कहे डे के,) हे तात! आवा समाचारथी ते गए राजानने अहिं बोलावीने तेमने आपणा अशोकवननां देदीप्यमान मोहगृहना मध्यन्नागना उ गृहोने विषे एक बीजा न जाणे तेवी रीते राखो. हे तात ! वली आपे नगरीना दरवाजा बंध राखीने सऊ अश्ने रहे. पठी जे श्रवानुं दशे ते थशे."