________________
श्री मल्लिनाथ चरित्र. (३१७) कुमारीने शोक्यना कुःखमां ना.” एवो विचार करीने pथी जितशत्रुराजा पासे तेना बहु वखाण कस्यां. पी नूपतिये सत्कार करीने ते परिव्राजिकाने रजा आपी; तेथी ते पोतानी कार्यसिदिमानती ती त्यांथी चाली गश्. जितशत्रुराजाए पण मल्लिकुमारीनी साथे पाणीगृहण करवानी श्चाथी एक चतुर दूतने श्री मिथिला नगरी प्रत्ये कुंजराजा पासे मल्लिकुमारीनुं मागुं करवा मोकल्यो.६
जेम तीर्थंकरना समवसरवाथी दैवी प्रत्नावने लीधे नद्यानमा एकज दिवसे अत्यंत प्रीय एवी शतुनां फलादिकनी संपत्ति प्राप्त थाय ने तेम पोताना स्वजनानी साथे ते गए दूतो रथमा बेसीने दैवना योगयी एकज दिवसे श्री मिथिला नगरीना नद्यानने विषे आवी पहोच्या. ॥इति श्री मल्लिनाथज्ञाने षट्दूतागमो नाम द्वितीयः सर्गः ॥
पली नद्यानने विषे पोतपोताना रथ विगेरे परिवारने मूकी गए दूतो मिथिला नगरीमा आवीने एकीज वखते श्री कुंन्नराजाना चार पासे नन्ना रह्या. नूपतिनी आशाथी प्रतिहारी तेनने सन्नामा लाग्यो एटले ते गए दूतोए हाथ जोमीने राजतेजश्री देदीप्यमान एवा कुंजराजाने प्रणाम कस्या अने मल्लिकुमारीनी याचनारूप पोतपोताना राजाना संदेशा श्री कुंनराजाने एकीज वखते कह्या. पी कुंनराजाए "या म्हारी कन्या कोनेआपुं अने कोने न आपुं?" एवा विचारथी क्रोधातुर श्रश्ने ते सर्वे दूतोने कडं के, “विवेकरूप रत्न विनाना तमारा गए राजाननी याचना केवल हास्यरुप ने, माटे हुँ म्हारी पुत्री मल्लिकुमारीने तेनमांना कोश्नी साये परणाववानो नश्री." आ प्रमाणे कुंन्नराजाए ते सर्वे दूतोने अपमान पमामी पोतानी नगरीथी काढी मूक्या; तेथी ते सर्वे नत्साद रहित श्रश्ने तुरत पोतपोताने नतारे आव्या. त्यांची तेनए श्रोमा दिवसमां पाग पोतपोताना राजाननी पासे प्राचीने पोतानुं अपमान तथा मल्लिकुमारीना विवाहनी कहेली ना ए सर्व समाचार तेमने कद्या. पठी क्रोधातुर श्रयेला ते उए राजानए परस्पर एक वीजाने दूत मोकलोने कहेवराव्यु के, “देनूपतियो! साम्राज्यपदने नोगवनारो अने बलीष्ठ एवो कुंजराजा आपणी मश्करी करे , तो आपणा वलीष्टपणाने धिक्कार , निश्चे आपणे