________________
श्री पद्म बलदेव चरित्र. (७१) .. सना शरीरने आलिंगन करी देवताने कj. “अरे वाचाल ! तुं आवं अमंग
लिक केम बोले ले ? म्हारी दृष्टिथी दूर जा." देव त्यांथी चाल्यो गयो अने फरी बीजुं रूप धारण करी त्यां आव्यो. कडं ले के-जो कदापी संत पुरुषो शीतल थ जाय तो तेन्ने प्रतिबोध पमामवाना थोमा कृत्यो नथी. देवता पोताना स्कंधने विषे स्त्रीना मृतकने नपामी फरीथी रामनी पासे आव्यो एटले गांमा थयेला रामे तेने कह्यु. “अरे ! तुं श्रा अपवित्र एवा शबने शामाटे धारण करे ?" देवताए कह्यु. “ तमे आq अमंगलिक केम बोलो गे? नि
चे श्रा म्हारी प्रिया तो जीवती . वाह ! में नपामेला शबने आप सहन क..री शकता नश्री अने तमे पोते तो शवने वहन करता उता जरा ला पण पामता नथी." आवा बीजा स्पष्ट विविध उपायोश्री प्रबोध पामेला राम विचारवा लाग्या. “अरे! आ म्हारोन्हानो ना लक्ष्मण शुं मृत्यु पाम्यो ? के एनी कायचेष्टा विकल देखाय ? " पी जटायुदेव, रामने प्रबोध पामेला जाणी प्रगट थयो अने सूर्य समान देदीप्यमान पोतानुं स्वरुप बतावी कांश वात कही देवलोकप्रत्ये गयो. पठी पोताना अनेक स्वजनो सहित रामे चित्तमां संसारिक सर्व पदार्थोना नावने अस्थिर जाणतां लक्ष्मणना शरीरने सुगंधी
काष्टोथी दहन करयु. पी चारित्रने अंगीकार करवा नत्साहवंत थयेला रामे । अयोध्या नगरीप्रत्ये आवी पोताना बंधु शत्रुघ्नने बोलावीने कडं. “हे वत्स ! तुं राज्यने अंगीकार कर अने हुं अनुक्रमे प्राप्त श्रयेला चारित्रव्रतने गृहण करीश." शत्रुघ्ने कडं. “हे बंधो ! म्हारे राज्यनुं प्रयोजन नथी. हुं पण निश्चे चारित्र लश्श. पगी स्थिर चित्तवाला रामे, पोताना राज्यने विषे अनंगलवणना पुत्र अनंगदेवने स्थापन करी पोते श्री मुनिसुव्रत स्वामीना शासनना आनूषणरूप जिनदास नामना श्रावके प्रशंसा करेला श्री सुव्रताचार्य गुरुनी पासे सुग्रीव, शत्रुघ्न अने विनीषण विगेरे अनेक नूपतियो सहित तथा बीजी हजा
रो अंतःपुरनी स्त्रीयो सहित चारित्र अंगीकार करयुं. अनुक्रमे पूर्ण नक्तिथी - गुरुनी सेवा करता राम साठ वर्ष पर्यंत पवित्रकारी एवा जिनागमोनो अन्या'स करी पोताना आठ कर्मनोद करवा माटे तीव्र तप करवा लाग्या. पी मोदनी चावाला तेमणे गुरुनी आज्ञा लश् एकाकीपणे विहार करता कोई वनप्रत्ये जर त्यां पर्वतना शिखर नपर कायोत्सर्गे निवास कस्यो. आ वखते