________________
श्री पद्म बलदेव चरित्र. (५५७) ना पुत्रसहित श्री राम अनेक नगरवासी जनो अने नूपालोनी साये तमारी शुदिने माटे विनीता नगरीनी बहार तैयार करेला मंझपोमां सिंहासननी नपर बेठेला .” सीता प्रथमधीज पोतानी शुदिनी स्पृहावाली हती, तेथी सुग्रीवनां संतोषकारी वचनथी ते वैमानमां बेठी. वैमान पण कणमात्रमा आकाशमार्गे यज्ञ विनीता नगरीनी समीपे आवी पहोच्यु. पनी जनकराजपुत्री सीता महेंशेदय नामना नद्यानमां वैमानथी नीचे नतस्यां एटले लक्ष्मणादि समस्त नरेंशेए तेमने सन्मानपूर्वक हर्षथी प्रणाम कस्या, लक्ष्मणे विन्ती पणा दि. कनी साथे सीताने फरीथी प्रणाम करीने कडं. "हे निर्मल हृदयवालां जनकराजपुत्री ! तमे तुरत पोताना मेहेल प्रत्ये पधारीने अमने पवित्र करो." , सीताये कडं. “हे वत्स ! हुं पोतानी शुहि कस्वा विना क्यारे पण अयोध्या नगरीमां आववानी नथी.” पनी लक्ष्मणे ए सर्व वात तुरत रामने निवेदन करी एटले रामे पोते त्यां आवी सीताने कडं. “हे देवी! तमे रावणना घरने विषे दीर्घकालपर्यंत रह्या बतां अत्यंत शुभ शीलवाला गे तो हे प्रिया! तमे सर्व नगरवासी माणसो अने नूपालोनी समक्ष नवीन एवा दीव्यथी सर्व अपवादने नाश करवाना कारणरूप आत्मशुद्धि करी बतावो.” सीताये हास्य करीने कडं. “हे राम ! तमारु विचकणपणुं कंश अलौकिक देखाय ने के, जे तमे गर्नवंती एवी मने परीक्षा कस्वा विना वृथा वनने विषे त्यजी दीधी. हे प्राणनाथ ! प्रथम मने तीव्र दंम तो आपी चूक्या अने हवे पाउलथी परीक्षा करवान कहो गे ए तमे कांइ अलौकिक नीति प्रगट करी होय एम देखाय .” रामे विलक्ष बनीने कडं. “देवी ! हुं तने विशुः शीलवाली जाणुं बु, तथापी नगरवासी जनोना विश्वासने माटे एम कहुं बु.” सीताये कहूं. "हे स्वामिन् ! सान्नलो. में सह एवां पांच दिव्य अंगीकार कस्वां ले. तेमां ? ज्वालाथी विकराल एवा अग्निमां प्रवेश करूं, ५ अत्यंत तपावेला कोशने जीनवती चाटुं, ३ त्राजवामां तोलानं, ४ मंत्रेला चोखा चावू अथवा ए हलनी लोहमय फालने जीजवती गृहण करूं. आ पांच दिव्यमांधी जेनी आज्ञा करो ते करूं.” आ वखते नारदशषि अने सर्वे नगरवासी लोको श्री रामने कहेवा लाग्या के, "हे रघुराज ! आ सीता सतीज बे; एमां तमारे जरापण शंका . करवी नहि.” रामे पण सर्वे लोकोने कह्यु. " तमारो विचार श्रेष्ट वे; परंतु