________________
(३३०) ऋषिमंमलबत्ति-पूर्वाई. ने केवल ज्ञान नत्पन्न थयु, तेथी तेज अवसरे देवतानए तेमनो केवल महोत्सव कस्यो. प्रनाते हर्षथी व्याप्त अंगवाला राम, लक्ष्मण, सुग्रीव अने वित्नीषण विगेरे अनेक पुरुषो,परिवार सहित ते केवती मुनीश्वरने वंदना करवा गया. त्यां केवलीये तेमने वैराग्यश्री सुशोनित एवी हाथीने बांधवानीशालारूप तथा पुण्यरूप अमृतने करवानी विशाल शालारूप पापने विनाश करनारी नत्तम धर्मदेशना आपी; तेथी रावणना न्हाना नाश कुंभकर्ण सहित मेघनाद विगेरे अनेक वीर पुरुषोए तथा रावणनी स्त्री मंदोदरी विगेरे अनेक स्त्रीयोए तुरत सर्व संगनो त्याग करी दीक्षा लीधी. पठी संतुष्ट चित्तवाला, महोत्सवने नत्पन्न करनारा तथा सर्व प्रकारे सुशोनित अंगवाला रामे पण ते केवलीने तथा नव दीक्षित मुनींशेने प्रणाम करी लक्ष्मण, हनुमान, सुग्रीव अने नामंगल विगेरे अनेक विद्याधरो सहित विनीषणादि बहु राक्षसोए अलंकृत काल बहु . कापुरी प्रत्ये प्रवेश कस्यो. लंकामा प्रवेश कस्या पठी गरीष्ट एवा रामे पुष्पशैल पर्वतना शिखर नपर हनुमंते वर्णवेला शुशीलगुणवाली सती सीताने दीठी एटले तेमणे तपना आचरणथी उर्बल श्रश् गयेली, लळाथी नम्र अश गयेलां मुखकमलवाली अने पोताना पतिना आववाश्री संतुष्ट श्रयेला चित्तवाली सीताने पोताना खोलाने विपे बेसारी. आ वखते आकाशमां सुर, अ. सुर अने सिह नरोए दीर्घकाल पर्यंत चारे तरफथी एवी नदद्योषणा करी के, "पृथ्वीने विषे विशुशीलवाली, कलंक रहित तथा निष्पाप एवी आ जनकराजपुत्री सीता जयवंती वर्तो." राम पण पोताना चित्तरूप चकोरने आनंदित करवामां चंप सीताने बहु दिवसे जोता बता ते वखते आरंन्न करेला समग्र रणसंग्रामने सफल तथा मननी तुष्टीना कारणरूप मानवा लाग्या. पठी वासुदेव एवा लक्ष्मणे जनकराजपुत्री सीताना चरणकमलने हर्पथी प्रणाम कस्यो एटले सीताये तेमने हर्षश्री एवी आशिष आपी के, “हे वीर ! तमे दीर्घकाल पर्यंत जीवो अने आनंद पामो.” हर्षना आंसुश्री पूर्ण नेत्रवालानाममले पोतानी व्हेन सीताने प्रणाम कस्या एटले जनकराजसुताये तेने पाशीवचनयी बहु संतोष पमामयो. हर्पना वशथी सुग्रीव, हनुमान अने विन्नीषण विगरे मुख्य नूपतियोए पण पोतपोताना नामना नच्चार पूर्वक सीतानाचरणने विचे प्रणाम कस्या, तेश्री ते सर्वेने पण तेणे वारंवार आशियो पापी,