Adinath Charitra

SR No.: 010762
Original Sutra Author: N/A
Publisher: ZZZ Unknown
Total Pages: 489
Language: Hindi
Classification: Book_Devnagari, Story, Mythology, & Literature
File Size: 32 MB

Page 138

(१३५) ऋषिमंगलत्ति-पूर्वाई. या. पद्मोत्तर राजाए विष्णुकुमारने राज्यसंपत्ति प्रापवा मांमी, पण तेणे ते न लीधायी महापद्मने युवराज पछी आपी.
हवे या वखते अवंती नगरीमा श्रीधर्म नामे राजा राज्य करतो इतो तेने बुझिनो समुनमुचि नामे महामंत्री हतो. एक दिवस श्री मुनिसुव्र त स्वामिना शिष्य सुव्रत नामना आचार्य त्यां आव्या एटले नगरवासी जनो तेमने वंदना करवा जवा लाग्या. ते जो राजाए पोताना प्रधान नमुचिने पू. व्यु के, “हे प्रधान! आ म्हारी नगरीना लोको क्यां जाय ?" प्रधाने उत्तर प्राप्यो के, " हे नाथ! नद्यानने विषे जैन साधुन आवेला, तेमने वंदना करवा माटे ए लोको जाय .” भूपतिये कडं. “आपणे पण निश्चे त्यां जाए." मंत्रीये कडं. " आपे त्यां मौन धारण करवं. कारण के, हुं तेननी साथे वाद करीने तेमने जीतीश.” राजा ते वात अंगीकार करी मंत्री सहित मुनि पा. से गयो. पगी मंत्रीये सूरीने पूज्यु. “ हे सूरि ! पशुमान कांतिवाला तमे शृं शुं जाणो गे?" सूरिये नत्तर आप्यो के, “हे मंत्रि! आप जे पूरशो ते अ. मे कहीशं." एवामां एक बाल शिष्ये सूरिने कमु. “हे नगवन् ! मने प्राज्ञा आपो; हुंज एने जीती तत्काल जैनधर्मनी प्रत्नावना करूं." पठी गुरुनी प्राझापी वालमुनिये नमुचि प्रधानने वोलतो बंध करी दीघों; तेथी राजादि सवलोको तेनी निंदा करवा लाग्या. ते नपरथी अत्यंत षयुक्त श्रयेलो नमुचि रात्रीने विपे मुनिना समूहनो घात करवा चाल्यो. ते वात राजाए जाणी, तेथी तेने पोताना देशमाथी काढी मूक्यो एटले नमुचि हस्तिनापुर प्रत्ये गयो. त्यां पण ते पूर्वना पुण्यने लीधे महापद्म राजानो मंत्री थयो. का के, प्राणीयोने पुण्यने लिधे आ लोकमां अने परलोकमां शुं शुं नयी मलतुं? अ. र्थात सर्व मले ठे.
एक दिवस पद्मोत्तर नूपतिना देशने प्रत्यंतपल्लीपति सिंहबल सैन्य सः दित लुटवा लाग्यो. ते नपरथी राजाए नमुचिने तेना सामो युः करवा भो कल्यो. नमुचिये पण शत्रुना सर्व सैन्यनो नाश करी सिंहवलनोऽर्ग (किल्लो) पोताने स्वाधिन कस्यो. तेथी महापद्म कुमार प्रसन्न थइ कहेवा लाग्यो के, " दे महामंत्रि ! वरदान माग.” नमुचिये कह्यु के, “हे राजकुमार ! प्रा प ए वरदानने दवणां नंमारमा राखो, हुं ते अवसरे मागीश." राजकुमार
-