________________
(१५४) ऋषिममलवृत्ति-पूर्वाई. वेठी.वाव्य खूणामां ज्योतिष्क, नुवनपति अने व्यंतर देवता बेग. ईशानखूणा. मां वैमानीक देवता, मनुष्य अने मनुष्य स्त्रीयो ए सर्वे बेगं, बीजा गढना सर्व नागमां मत्सर रहित एवा सर्वे तिर्यंचो बेगं अने त्रीजा गढमां सर्व स्थानके सर्वे वाहनो वेगं. • हवे कल्याण नामना पुरुषे चक्रायुध राजानी पासे आवीने प्रन्नुने केवलझान नत्पन्न श्रयानी वधामणी आपी. राजा चक्रायुध पण परिवार सहित समवसरणमा जश जिनेश्वरने स्तुति करवापूर्वक नमस्कार करी हाथ जोमीने तेमना सन्मुख वेठगे. पी लगवाने मधुकीराव लब्धियी युक्त अतिशयचाली वागीश्री धर्मदेशना आपी के, “हे राजन्! ते महाराजपणाना तेजयी लोकमां रहेला शत्रुने जित्या , परंतु पोताना देइने विषे रहेला इंख्यिरूप शत्रुनने जित्या नथी. वली ज्यां सुधी ते शत्रु जिताणा नथी त्यां सुधी शब्द, रूप, रस, गंध अने स्पर्शरूप विषयो वहु अनर्थ करनारा थाय . जेवा के, श्रोत्रेश्यिने वश थयेला हरिणो कान लांबा करी पारधीनां गीतने सांजलवामां तत्पर अया उतां मृत्यु पामे . चकुरिंघियने वश श्रयेलो पतंग सुवर्ण समान देदीप्यमान दीवानी शिखाने जोतो तो तेमां कंपापात करी परलोक जाय . वली रसना इंख्यिथी जितायला मांउलान अगाध जलमां रह्या बता पण मांसपेशीना रसना स्वादने विषे लालचु वनीने मृत्यु पामे . घ्राण ई. यिने वश येलो जमर पण हाथीना मदने सुंघवानी श्चा करतो तो महा दुःख पामे ठे अथवा मरण पण पामे ठे. तेमज हायणीना अंगने स्पर्श करवानी श्चावालो गजराज आलान स्तंन्न साये बंधाश्ने तीक्ष्ण अंकुशनो मार । सहन करे . आवा तुच विषयोने नत्तम पुरुषो कण मात्रमा त्यजी दे थे.".
प्रन्नुनो आवो धर्मोपदेश सांजली जेम दरिही माणस नंमार जोश हर्ष पामे तेम सर्वे माणसो हर्ष पाम्या अने तेमांथी केटलाके वैराग्यवंत श्रश्ने अ. संख्य दुःखनो नाश करनारी दीक्षा लीधी. केटलाके श्रावक धर्म आदरयो अने केटलाके सम्यक्त्व धारण करयु. वली तीर्थपति एवा पिताना वचन सांनली चक्रायुध पण तुरत वैराग्यवंत अयो, तेथी तणे वापरवाथी करमाश् गयेली पुष्पमालानी पेठे राज्य लक्ष्मीने त्यजी द वहु राजान सहित पितानी पासे चारित्र लीधुं. श्रीशांतिनाये पण तेने प्रश्रम गणधर पद.आप्यु. पठी