________________
(११५) ऋषिमंमलत्ति-पूर्वाई. देह त्याग करी नवमा ग्रैवेयकने विषे देवपणे नत्पन्न श्रया.(आठमो तथा नवमो भव.)
हवे आ जंबूहीपना पूर्व महाविदेहकेत्रनी आजूषणरूप विष्कलावती विजयमा पुमरी किणी नामनी नगरी ने. त्यां नीति, कीर्ति अने विजयलक्ष्मीना संकेतस्थान रूप धनरथ नामना तीर्थंकर राजा राज्य करता हता. तेने रूप अने लावण्यश्री मनोहर एवी प्रीतिमती अने मनोहरा ए नामनी बे स्त्रीयो हती. वजायुधनो जीव नवमा ग्रैवेयकने विषे त्रीश सागरोपम सुधी सुख नोगवीने पठी आयुष्यनो कय श्रये त्यांची चवीने मेघस्वप्नने सूचवतो तो धनरथ तीर्थकरनी पहेली राणीना नदरने विषे पुत्रपणे नत्पन्न थयो. सहस्त्रायुधनो जीव पण त्यांथी चवी उत्तम रथना स्वप्नने सूचवतो तो तेज राजानी वीजी स्त्री मनोहराना नदरने विषे पुत्रपणे अवतस्यो. पनी पूर्ण अवसरे बन्ने स्त्रीयोए पुत्रोने जन्म आप्या अने राजाए महोत्सव करीने तेमनां मेघरथ अने दृढरय नाम पामयां, अनुक्रमे ते बन्ने पुत्रो कलाचार्य पासे अभ्यास करता करता युवावस्था पाम्या एटले घनरथ राजाए सुमंदिरपुरना निहतारि राजानी प्रिय मित्रा अने मनोरमा बे पुत्रीयो मेघरथने परणावी तथा तेज राजानी त्रीजी न्हानी पुत्री सुमती दृढरथने परणावी. मेघरथथी प्रिय मित्राने नंदीषण अने मनोरमाने मेघसेन नामना पुत्रो श्रया अने सुमतीने दृढरथथी रथसेन नामनो पुत्र थयो. अनुक्रमे ते. त्रणे पुत्रो कलाचार्य पासे कलाननो अभ्यास करवा लाग्या.
एक दिवस धनरथ राजा अंतःपुरमा रत्नजमित्र सिंहासन नपर पुत्र पौत्रादि परिवार सहित वेगे हतो. एवामां त्यां सुसेना नामनी वेश्या आवीने रा. जाने कहेवा लागी के, “हे देव ! आ म्हारो कुकमो कोश्ना कुकमाथी जीती शकाय तेवो नथी, उतां जो कोश्ने पोताना कुकमानो गर्व होय तो पोतानो कुकमो श्रापनी समक्ष लावे अने जो तेना ते कुकमाश्री म्हारो कुकमो जीताय तो हुं तेने एक लाख च्य ापीश, परंतु म्हारो कुकमो तेना कुकमाने जीतशे तो हुँ तनी पासेश्री एक लाख घ्य लश्श.” वेश्यानां आवां वचन सांजलीने मनोरमा राणीये राजानी रजा लश् दासी पासे पोतानो कुकमो मगाव्यो. पठ बने कुकमा क्रोधश्री लाल अांखो करीने परस्पर एकवीजाने चांचोना प्रहार करना गु: करवा लाग्या. चांच अने पगना प्रहार करता बन्ने कुकमाननी राज