________________
[ ७८ ]
आतिमा राम घट माहि दीसे इसौ,
जिकै हा गति हुये तिकै दरिसरण जिसी। इनौइति माहि परमेस परमेस अस,
हीये हीय वस हीयाली तणो हस। झाझडा तणे उरि झाझ नामो भिखै,
वडो जण निरखिसै दुलभ दरिसण विखे । सेव थारी दुलभ वरण नारद सरिसि,
एक त्रिपुरारि सुर जेठ स्रवै अविसि । सदा मद सेवस तना त्रावइ सकति,
भाग हुइस जिका जुडिस भगति । भागइ विरी करौ कना इ दरो भलो,
टळि गयौ परौ जमराउ वाळी टलो । वखत सवरी तरणो वखत गजरौ वळे,
बहत ध्रम जागियौ परौ पातिग बळे । अनत रै नाम सा भगत तरिया अनत,
सरगि साचा गिया सदामौ वडो सत । ते हिज ते ताहरा ताहरा तारिया,
माहवा चकर सो दिईत सहि मारिया। थूळ अथापिया साध नै धापिया,
इदरा राज इदि सरीखा आपिया । जडग नीचा गर्म ऊधरै भगत जण,
सामी पीरौ कहै निमो अशरण शरण । अइ अवरण वरण निमो निर दोष अज,
धिरणी सिगळा तणो प्रभु धख पख धज । नाथ अवाथ निराळ व तु नारीयण,
सदा सिवि तू हीज तु भगत कीधो सघण। चक्रघर निमो चक्रभुज तु हीज चिदानंद,
विमळ ब्रह्म ग्यान स्रब ज्ञान तु गोपि विदि ।।