Page Text
________________
वीरवाण वीरमदेजी घोड़ासू हेठा उतरीया नै कटोरदांन काढीयौ । माटा उपरा प्राय नै माटो १ तो दहीरो पी गया । माटो १ दूध रोपी गया । उभा थका होन हाथ पोत्यासुलु या । कुरज़ा विण कीधां च ढि नै अाघा हीज षडीया। नै लारासु सातबीसी कवर वाहर दोडीया छै । तिको ठण गूजरी रै वाडै षोजारा घोजां आया । गूजरी नै कयो माता गोरस पाय । तर डोकरी माता कह्यो ऐ माय दही दूधरा भरीया छै । मोकलो चाछ माटा भरीया छै । थारी दाय आवै सो पीवौ । तरै कंवरांगे साथ घोड़ासू उतरि नै हाथ पग धोवण लागा । अांध्यां छांटण लांगा । चाकरांनै कह्यो पाणी पीवणरा वाटका काढि ल्यावौ । तरै पइसा ५ भरत छाछ भरी छोटी वाटको ल्याया। सो सातवोमी कबरा बारक्यां करि नै माटो १ दहीरो पीधो । तरै उण गुजरी कवरांने पूछीयौ-बेटा थे सिध जावो छो । तरै कंबरां कह्यो माता डोकरी एक असवार ने एक पालो महिरी घोड़यां लीयां जाय छै । तिगरी बाहर आया छां । तै दीठो होय तो बताय । तरै गुजरी कह्यो में दीठो । अठै आयो थी । घोड़ासू उतरिनै माटा २ दहीरा पी नै गयो छै । तिको वीरा थे अबै उण वांस मती जावो । तरै कंवरां कह्यो माता डोकरी ५ म्हांनै किसै वास्तै बरजै छै । तरै डोकरी कह्यो वेटां उणरी इसडी फुरत दीठी छ । थाहरी पिण दीठी छ । थे मत जावो । तरै कंवरां कह्यो बाई इण बातमै समझ नही । कांई हुवो किण ही घणो पाधो तो । पाधां तो बल हुवै नही । तरै डोकरीरा तो वरजीया कंवर लागा नही । कंवरां घोड़ा आगा पडीया कोस ७ तथा ८ गया । वीरमदेजी नै कंवरांरै साथ निजर देठालो हुवी । तरै वीरमदेजी चाकर नै कह्यो । यूं घोड़ी लेनै हालतो होय । वीरमदेजी वाइयांरो सांकडो सेरयो थो तठे उभा रह्या । सो उठे मोहिलांरा कंवर उतावला आया । तिको वीरमदेजी वडा तीरंदाज छै । तिको कारण झाली । सो कत्रांण दीनी । तिको कंवर ५ तथा ७ तीरंसु मारि लीया । जिणरै तीर लागै तिगरै दुवासु नीकल जाय । यु करतां पांच सात सिरदार काजु मारीया । तरै मोहिलांरो साथ भागो । तरै वीरमदेजी वांस घातीया । घोडानै घुरी कराय नै उपरै नाय । पाषतीसु तीरांसु मारै । वीरमदेजी हाथरो तीर पांवडा ५०० पांच से उपरै जातो पडै । तरै मोहिलारा कंवरां दीठो । नाठांही छूटां नही । तरै कंवरां उतरिनै दांतां तिणा लीया नै कह्यो मांने जीवता जांण द्यो । तरै वीरमदेजी कह्यौ हथीयार परा नांषो । तरै उणों हथीयार परा नांषीया ।' तरै वीरमदेजी सगलारा हथीयार भेला कराय नै भारा बंधाया । भारा करा.माथै देनै मुँहदा आगै करि लीया । उणांरा घोडा था तिणारी डोर उगाएँ हीज हाये दीनी नै मुँहढा प्रागै करिनै मोहिलांरा कंवरांनै महेवै ले
आया । सो इणं वातरो संगलांहीने इचरज हुत्रो नैं वीरमदेजीरै अतवर मांगलीयांणीजी थी । सो निपट समझवार छै । तिण वीरमदेजीनै कह्यो अापने इसड़ी बात कीनी न जोईजै । एक तो आप इणांरो वित लीयो । फेर इणां री गत गमाई ईजत गमाई । तिको इण भांति श्री परमेश्वरजी अति सांसवै न छै । तरै वीरमदेजी मांगलीयांणीजीनै कह्यौ । अबै मांगलीयां पीजी थे कहो ज्यु करां । तरै मांगलीयांणीजी कह्यौ जिके गांव माहे च्यार मिरदार हुवै तिणांरी बेटी, थांहरै भाई बंधारी बेटी इणांनै परणावो । इणांरा हाथीयार परा दिरावी । इणांरा घोड़ा वित ल्याया तिको दन डायजामै परो दिरावौ । तरै वीरमदेजी भाई बंधारी बेटी, रुडां रजपूतांरी बेटी परणाय दत डायजो सेझवाला देनै सीष .. दीवी । तिके आपरै ठिकाणी गया । तठा पर्छ
| SR No. | 010752 |
| Book Title | Veervaan |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Rani Lakshmikumari Chundavat |
| Publisher | Rajasthan Prachyavidya Pratishthan Jodhpur |
| Publication Year | 1960 |
| Total Pages | 205 |
| Language | Hindi |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 7 MB |