________________
२९५)
चउत्यो भवो।
पहाषा रयणी, कयं गोसकिछ । ठिो नि प्रत्यारयामडवे । कथा भविलेलं सामनप्पमुहाणमणुजीवीणं पसाया । पविट्ठो मनिपर। धागया विमलमरणमुहा महा
मनियो। पापिषो मए एतेमिं नियवाहियात्रो, ' । बामग्री तेसिं । भणियं चणेहिं। देव, अपरिणो ताव कुमारगुणहरो, पयापरिरकणं पि धनो व ति। तो मए भणियं । किं न-याण तुमे, कुलहि एमा पनाएं, जमागए धमदूए न चिट्ठियव्यं ति। तेहिं भणियं। देवो
जाण तिपरन्तो सो दियहो, ममागचा रवणै। ५. ठिो प्रत्यायामण्डये। कंचि वेवं गमेजण गो वास
भवणं । नियत्तदेवौमिणेहभावो' ममागया मे निहा। रथणौचरिमजामंमि दिट्ठो मए सुविणत्रो। किसाई धवण
रोवरि "मिंहामणोवविट्ठो पउिकूलभासिौए पारियो कावि अम्बाए जसोहराए, पयोहमाणे गयो मत्तमभमि१॥ याए, अणुपलोहमाण अम्बा वि तह व ति; उद्विजण कवि भारुढो मन्दरगिरि। एत्यसरंमि विषयो । चिनियं. मए। दारणारभो विवागसन्दरो य एष सुमिएषो। ना न-याणामो, किं .भविस्मर ति। पहवा पत्थुवं मए परलोयसारणं । होर, त हो ति॥
२) नेव।
PA •T, B •यो, CE | . MSS • देव., D •भाव।