________________
१४४
अरे ! राजचंद्र एम, युवानी हराई पण, मनथी न तोय राड ममता मराई गई २ करोडोना करजना, शिर पर डंका वागे, रोगधी घाई गयु, शरीर सुकाईने; पुरपति पण माथे पीडवाने ताकी रह्यो, पेट तणी वेठ पण, शके न पुराईने; पितृ अने परणी ते, मचावे अनेक धध, पुत्र, पुत्री भावे खाउँ खाउ दुखदाईने; अरे । राजचन्द्र तोय जीव झावा दावा करे, जजाळ छडाय नही, तजी तपनाईने. ३ थई क्षीण नाडी अवाचक जेवो रह्यो पड़ी, जीवन दीपक पाम्यो केवळ झंखाईने, छेल्ली इसे पडयो भाळी भाईए त्या एम भास्यु, हवे टाढी माटी थाय लो तो ठीक भाईने; हाथने हलावी त्या तो खोजी बुढ्ढे सूचव्यु ए, वोल्या विना बेस बाळ तारी चतुराईने ! अरे ! राजचन्द्र देखो देखो आशापाश केवो ? जता गई नही डोशे ममता मराईने! ४
- वि. सं. १९४०
